Zəbur 122

1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.

David ih kasang laa. Angraeng im ah caeh o si, tiah ang thuih o naah, anghoehaih ka tawnh.

2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.

Aw Jerusalem, kaicae ih khoknawk loe na khongkha thungah angdoet boeh.

3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.

Jerusalem, nang loe kacakah sak ih, kranghoih vangpui ah na oh!

4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.

Acaeng kaminawk loe caeh o tahang moe, Israelnawk mah thuih ih baktih toengah, Angraeng ih acaengnawk loe Angraeng ih ahmin pakoeh hanah caeh o tahang.

5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.

To ah lokcaekhaih angraeng tangkhangnawk hoi David im ih angraeng tangkhangnawk to oh.

6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!

Jerusalem monghaih tawnh hanah lawkthui oh; nang palung kaminawk loe khosak hoih o nasoe.

7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»

Na sipae thungah monghaih to om nasoe loe, na angraenghaih imthung ah khosak hoihaih om nasoe.

8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.

Kam nawkamya hoi ampuinawk pongah, na thungah monghaih om nasoe, tiah ka thuih han.

9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.

Aicae Angraeng Sithaw ih im pongah, na hoihaih to ka pakrong han.