< Zəbur 122 >
1 Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.
2 Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,
3 Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;
4 İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.
5 Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.
6 Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag (sila) nga nahigugma kanimo.
7 Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.
8 Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.
9 Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.
Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.