Zəbur 120

1 Ziyarət nəğməsi. Dar gündə Rəbbi səslədim, O mənə cavab verdi.

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

2 Dedim: «Ya Rəbb, yalançı dodaqlardan, Fitnəkar dillərdən canımı qurtar».

И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

3 Ey fitnəkar dil, sənə nə veriləcək? Bu işinin əvəzi nə ilə ödəniləcək?

Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

4 Cəngavərin iti oxları ilə, Süpürgə ağacının odlu közləri ilə!

— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

5 Yazıq canım, Meşekdə qərib olmuşam, Qedar çadırlarında yaşayıram!

Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

6 Mənim belə yerdə, Sülhə nifrət edənlərin içində yaşamağım bəsdir.

Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

7 Mən sülh sevirəm, buna görə danışıram, Onlarsa müharibə üçün çalışır.

Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.