< Zəbur 120 >
1 Ziyarət nəğməsi. Dar gündə Rəbbi səslədim, O mənə cavab verdi.
En vallfartssång. Jag ropar till HERREN i min nöd, och han svarar mig.
2 Dedim: «Ya Rəbb, yalançı dodaqlardan, Fitnəkar dillərdən canımı qurtar».
HERRE, rädda min själ från lögnaktiga läppar, från en falsk tunga.
3 Ey fitnəkar dil, sənə nə veriləcək? Bu işinin əvəzi nə ilə ödəniləcək?
Varmed bliver du lönad, både nu och allt framgent, du falska tunga?
4 Cəngavərin iti oxları ilə, Süpürgə ağacının odlu közləri ilə!
Jo, med en våldsverkares skarpa pilar och med glödande ginstkol.
5 Yazıq canım, Meşekdə qərib olmuşam, Qedar çadırlarında yaşayıram!
Ve mig, att jag måste dväljas i Meseks land och bo ibland Kedars hyddor!
6 Mənim belə yerdə, Sülhə nifrət edənlərin içində yaşamağım bəsdir.
Länge nog har min själ måst bo ibland dem som hata friden.
7 Mən sülh sevirəm, buna görə danışıram, Onlarsa müharibə üçün çalışır.
Jag själv håller frid, men säger jag blott ett ord, äro de redo till strid.