Zəbur 120

1 Ziyarət nəğməsi. Dar gündə Rəbbi səslədim, O mənə cavab verdi.

Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.

2 Dedim: «Ya Rəbb, yalançı dodaqlardan, Fitnəkar dillərdən canımı qurtar».

HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!

3 Ey fitnəkar dil, sənə nə veriləcək? Bu işinin əvəzi nə ilə ödəniləcək?

Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?

4 Cəngavərin iti oxları ilə, Süpürgə ağacının odlu közləri ilə!

Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.

5 Yazıq canım, Meşekdə qərib olmuşam, Qedar çadırlarında yaşayıram!

Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!

6 Mənim belə yerdə, Sülhə nifrət edənlərin içində yaşamağım bəsdir.

Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!

7 Mən sülh sevirəm, buna görə danışıram, Onlarsa müharibə üçün çalışır.

Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.