< Zəbur 116 >

1 Rəbbi sevirəm, Çünki O, yalvarışımı eşidir.
Jeg elsker Herren; thi han hører min Røst, mine ydmyge Begæringer.
2 Səsimə qulaq asdığı üçün Nə qədər varam, Onu çağıracağam.
Thi han har bøjet sit Øre til mig, og hele mit Liv igennem vil jeg paakalde ham.
3 Ətrafıma ölüm bağları sarıldı, Ölülər diyarının sıxıntıları məni haqladı, Dərd-bəlalar məni tapdı. (Sheol h7585)
Dødens Reb have omspændt mig, og Helvedes Angest har fundet mig; jeg finder Angest og Bedrøvelse. (Sheol h7585)
4 O zaman Rəbbin adını çağırdım: «Ya Rəbb, amandır, canımı qurtar!»
Men jeg paakalder Herrens Navn: Kære Herre! udfri min Sjæl!
5 Rəbb lütfkardır, ədalətlidir, Allahımız mərhəmətlidir.
Herren er naadig og retfærdig, og vor Gud er barmhjertig.
6 Rəbb avam adamı qoruyur, O məni düşkünlüyə düçar olanda qurtardı.
Herren bevarer de enfoldige; jeg var ringe, dog frelste han mig.
7 Ey canım, rahat ol, Çünki Rəbb sənə comərdlik etdi.
Min Sjæl! kom tilbage til din Ro; thi Herren har gjort vel imod dig.
8 Ya Rəbb, canımı ölümdən, Gözlərimi göz yaşından, ayağımı büdrəməkdən qurtardın.
Thi du udfriede min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Stød.
9 İndi Rəbbin hüzurunda gəzib-dolaşıram, Dirilər arasındayam.
Jeg vil vandre for Herrens Ansigt i de levendes Lande.
10 «Mən çox əzab çəkirəm» deyərkən İnamımı itirməmişdim.
Jeg troede, derfor talte jeg; jeg var saare plaget.
11 Mən təlaşa düşüb belə demişdim: «Bütün insanlar yalançıdır».
Jeg sagde, der jeg forfærdedes: Hvert Menneske er en Løgner.
12 Mənə etdiyi comərdliyə görə Rəbbin borcunu necə qaytara bilərəm?
Hvorledes skal jeg betale Herren alle hans Velgerninger imod mig?
13 Qurtuluş piyaləsini qaldıracağam, Rəbbin ismini çağıracağam.
Frelsens Kalk vil jeg tage og paakalde Herrens Navn.
14 Rəbbə Onun bütün xalqı qarşısında Əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.
Jeg vil betale Herren mine Løfter, og det for alt hans Folks Øjne.
15 Rəbbin gözündə hər bir möminin Ölümü çox bahadır.
Kostbar i Herrens Øjne er hans helliges Død.
16 Aman, ya Rəbb, mən Sənin qulunam, Qulunam, kənizinin oğluyam, Buxovlarımı açmısan.
Ak, Herre —! thi jeg er din Tjener; jeg er din Tjener, din Tjenestekvindes Søn, du har løst mine Baand.
17 Sənə şükür qurbanları təqdim edəcəyəm, Rəbbin adını çağıracağam.
Dig vil jeg ofre Takoffer og paakalde Herrens Navn.
18 Rəbbə Onun bütün xalqı qarşısında Əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm
Jeg vil betale Herren mine Løfter og det for alt hans Folks Øjne,
19 Rəbbin evinin həyətində, Ey Yerusəlim, sənin mərkəzində. Rəbbə həmd edin!
i Herrens Hus's Forgaarde, midt i dig, Jerusalem! Halleluja!

< Zəbur 116 >