Zəbur 115
1 Bizi yox, ya Rəbb, bizi yox, Məhəbbətin, sədaqətin naminə Öz adını şərəfləndir.
Ikke os, Herre! ikke os, men dit Navn give du Ære for din Miskundhed, for din Sandheds Skyld.
2 Niyə millətlər belə desin: «Onların Allahı haradadır?»
Hvorfor skulle Hedningerne sige: Hvor er nu deres Gud?
3 Allahımız göylərdədir, Öz istədiyini edir.
Men vor Gud er i Himlene, han gør alt, hvad ham behager.
4 Amma onların bütləri qızıldan, gümüşdən düzəlmişdir, Onlar insan əllərinin işidir.
Deres Billeder ere Sølv og Guld, Menneskehænders Gerning.
5 Ağızları var, danışa bilmir, Gözləri var, amma görmür,
De have Mund, men kunne ikke tale; de have Øjne, men kunne ikke se.
6 Qulaqları var, eşitmir, Burunları var, qoxu bilmir,
De have Øren, men kunne ikke høre; de have Næse, men kunne ikke lugte.
7 Əlləri var, hiss etmir, Ayaqları var, gəzə bilmir, Boğazlarından səs gəlmir.
De have Hænder, men kunne ikke føle; de have Fødder, men kunne ikke gaa; de kunne ikke tale med deres Strube.
8 Bütləri düzəldən, onlara güvənən insanlar Bu bütlər kimi cansız olacaqlar.
Ligesom de ere, saa vorde de, der gøre dem, hver den, som forlader sig paa dem.
9 Ey İsraillilər, Rəbbə güvənin, Odur köməyiniz və sipəriniz!
Israel! forlad dig paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
10 Ey Harun nəsli, Rəbbə güvənin, Odur köməyiniz və sipəriniz!
Arons Hus! forlader eder paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
11 Ey Rəbdən qorxanlar, Rəbbə güvənin, Odur köməyiniz və sipəriniz!
I, som frygte Herren, forlader eder paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
12 Rəbb bizi unutmayıb, Bizə xeyir-dua verəcək – İsrail nəslinə xeyir-dua verəcək, Harun nəslinə xeyir-dua verəcək,
Herren kom os i Hu, han skal velsigne, han skal velsigne Israels Hus, han skal velsigne Arons Hus.
13 Kiçikdən böyüyə qədər Ondan qorxanlara xeyir-dua verəcək.
Han skal velsigne dem, som frygte Herren, de smaa med de store.
14 Qoy Rəbb sizi, Sizi və nəslinizi artırsın!
Herren formere eder, eder og eders Børn!
15 Rəbdən, göyləri və yeri Yaradandan Bərəkət alasınız!
Velsignede være I for Herren, som har gjort Himmel og Jord.
16 Rəbb səmaya sahibdir, Yeri bəşər övladlarına verdi.
Himlene ere Herrens Himle, men Jorden gav han Menneskens Børn.
17 Ölənlər, sükut diyarına düşənlər Rəbbə həmd etmirlər.
De døde love ikke Herren, ej heller nogen af dem, som nedfare til det stille.
18 Lakin biz Rəbbə alqış edirik İndidən sonsuzadək. Rəbbə həmd edin!
Men vi, vi ville love Herren fra nu og indtil evig Tid. Halleluja!
