< Zəbur 114 >

1 İsraillilər Misirdən çıxanda, Yaqub nəsli başqa dildə danışan xalqdan ayrılanda
Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,
2 Yəhuda Rəbbin müqəddəs məskəni oldu, İsrail Rəbbin səltənəti oldu.
Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.
3 Onları görəndə dəniz qaçdı, İordan çayı geri çəkildi.
Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.
4 Zirvələr qoçlar kimi, Təpələr quzular kimi tullandı.
I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.
5 Ey dəniz, niyə qaçdın, sənə nə oldu? Ey İordan çayı, niyə belə geri çəkildin?
Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?
6 Ey zirvələr, qoçlar kimi, Ey təpələr, quzular kimi niyə tullandınız?
E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?
7 Ey dünya, Hökmranın hüzurunda, Yaqubun Allahının qarşısında lərzəyə gəl!
Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,
8 Qayanı gölməçəyə döndərən, Çaxmaq daşını çeşməyə çevirən Odur.
che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.

< Zəbur 114 >