Zəbur 113

1 Rəbbə həmd edin! Ey Rəbbin qulları, həmd edin, Rəbbin isminə həmd edin!

Hemdusana! Medhiyilenglar, i Perwerdigarning qulliri, Perwerdigarning namini medhiyilenglar!

2 İndidən sonsuzadək Rəbbin isminə alqış olsun!

Hazirdin bashlap, ebedil’ebedgiche, Perwerdigarning namigha teshekkür-medhiye qayturulsun!

3 Gündoğandan günbatanadək Rəbbin ismi həmdə layiqdir!

Kün chiqardin kün patargha, Perwerdigarning nami medhiyilinishke layiqtur!

4 Rəbb bütün millətlərdən ucadır, Ehtişamı göylərdən yüksəkdir!

Perwerdigar ellerdin yuqiri kötürüldi; Shan-sheripi ershlerdin yuqiridur.

5 Allahımız Rəbbin misli varmı? Ucalardakı taxtında oturan,

Kimmu Perwerdigar Xudayimizgha teng bolalisun — Öz makani yuqirida bolsimu,

6 Göyə, yerə əyilərək baxan Odur.

Asmanlargha hem yerge qarash üchün, Özini töwen qilghuchigha?

7 O, yoxsulları toz-torpaqdan qaldırar, Fəqirləri küllükdən çıxarar.

Namrat kishini U topa-changdin kötüridu; Qighliqtin yoqsulni yuqirilitidu;

8 Onları əsilzadələrlə, Öz xalqının əsilzadələri ilə yanaşı oturdar.

Uni ésilzadiler qatarigha, Yeni Öz xelqining ésilzadiliri arisigha olturghuzidu;

9 Sonsuz qadının evini tikər, Ona övlad verməklə bəxtəvər ana edər. Rəbbə həmd edin!

U tughmas ayalni öyge orunlashturup, Uni oghullarning xushal anisi qilidu. Hemdusana!