< Zəbur 113 >
1 Rəbbə həmd edin! Ey Rəbbin qulları, həmd edin, Rəbbin isminə həmd edin!
Yabi Ubangiji. Ku yabe shi, ya ku bayin Ubangiji, ku yabi sunan Ubangiji.
2 İndidən sonsuzadək Rəbbin isminə alqış olsun!
Bari a yabi sunan Ubangiji, yanzu da har abada kuma.
3 Gündoğandan günbatanadək Rəbbin ismi həmdə layiqdir!
Daga fitowar rana zuwa inda take fāɗuwa, a yabi sunan Ubangiji.
4 Rəbb bütün millətlərdən ucadır, Ehtişamı göylərdən yüksəkdir!
Ana ɗaukaka Ubangiji a bisa dukan al’ummai, ɗaukakarsa a bisa sammai
5 Allahımız Rəbbin misli varmı? Ucalardakı taxtında oturan,
Wane ne yake kamar Ubangiji Allahnmu, Wannan mai zama a kursiyi can bisa,
6 Göyə, yerə əyilərək baxan Odur.
wanda yake sunkuya yă dubi sammai da duniya?
7 O, yoxsulları toz-torpaqdan qaldırar, Fəqirləri küllükdən çıxarar.
Yakan tā da matalauta daga ƙura yakan ɗaga mabukata daga tarin toka;
8 Onları əsilzadələrlə, Öz xalqının əsilzadələri ilə yanaşı oturdar.
ya zaunar da su tare da sarakuna, tare da sarakunan mutanensu.
9 Sonsuz qadının evini tikər, Ona övlad verməklə bəxtəvər ana edər. Rəbbə həmd edin!
Yakan zaunar da matar da ba haihuwa a gidanta ta zama kamar mahaifiyar’ya’ya mai farin ciki. Yabi Ubangiji.