< Zəbur 112 >
1 Rəbbə həmd edin! Nə bəxtiyardır Rəbdən qorxan, Əmrlərindən zövq alan insan!
Msifuni Yahwe. Amebarikiwa mtu yule anaye mtii Yahwe, apendezwaye sana na amri zake.
2 Nəsli yer üzündə güclü olacaq, Əməlisalehlərin övladları xeyir-dua alacaq.
Kizazi chake kitakuwa ni chenye nguvu duniani; kizazi cha mcha Mungu kitabarikiwa.
3 Evindən bolluq və sərvət əskilməz, Salehliyi əbədi qalar.
Nyumbani mwake mna utajiri na mali; na haki yake itadumu milele.
4 Zülmətdə belə, əməlisaleh insanlar üçün, Lütfkar, rəhmli və saleh adamlar üçün nur doğar.
Nuru huangazia gizani kwa ajili ya mtu mcha Mungu; yeye ni wa fadhili, huruma, na haki.
5 Səxavətlə borc verən, İşlərini ədalətlə görən yaxşı insandır.
Heri atendaye fadhili na kukopesha, afanyaye mambo yake kwa uaminifu.
6 Belə adam əsla sarsılmaz, Saleh insan əbədi olaraq yadda qalacaq.
Kwa maana hataondoshwa kamwe; mwenye haki atakumbukwa milele.
7 Pis xəbərdən qorxmaz, Rəbbə güvəndiyi üçün ürəyi möhkəmdir,
Haogopi habari mbaya; ni jasiri, akimtumainia Yahwe.
8 Cəsur ürəklidir, Düşmənlərinin süqutunu görənədək qorxmaz.
Moyo wake ni mtulivu, hana woga, mpaka aonapo ushindi dhidi ya watesi wake.
9 Səpələyər, fəqirlərə paylayar, Salehliyi əbədi qalar, Qüdrəti və hörməti ucalar.
Huwapa masikini kwa ukarimu; haki yake yadumu milele; atainuliwa kwa heshima.
10 Pis adamsa bunu görüb qəzəblənər, Dişlərini qıcıdar, yanıb-tökülər, Pislərin arzusu puç olar.
Mtu mwovu ataona haya na kukasirika; atasaga meno yake na kuyeyuka; tamaa ya wasio haki itapotea.