< Zəbur 112 >
1 Rəbbə həmd edin! Nə bəxtiyardır Rəbdən qorxan, Əmrlərindən zövq alan insan!
Alleluja, reversionis Aggæi et Zachariæ. Beatus vir qui timet Dominum: in mandatis ejus volet nimis.
2 Nəsli yer üzündə güclü olacaq, Əməlisalehlərin övladları xeyir-dua alacaq.
Potens in terra erit semen ejus; generatio rectorum benedicetur.
3 Evindən bolluq və sərvət əskilməz, Salehliyi əbədi qalar.
Gloria et divitiæ in domo ejus, et justitia ejus manet in sæculum sæculi.
4 Zülmətdə belə, əməlisaleh insanlar üçün, Lütfkar, rəhmli və saleh adamlar üçün nur doğar.
Exortum est in tenebris lumen rectis: misericors, et miserator, et justus.
5 Səxavətlə borc verən, İşlərini ədalətlə görən yaxşı insandır.
Jucundus homo qui miseretur et commodat; disponet sermones suos in judicio:
6 Belə adam əsla sarsılmaz, Saleh insan əbədi olaraq yadda qalacaq.
quia in æternum non commovebitur.
7 Pis xəbərdən qorxmaz, Rəbbə güvəndiyi üçün ürəyi möhkəmdir,
In memoria æterna erit justus; ab auditione mala non timebit. Paratum cor ejus sperare in Domino,
8 Cəsur ürəklidir, Düşmənlərinin süqutunu görənədək qorxmaz.
confirmatum est cor ejus; non commovebitur donec despiciat inimicos suos.
9 Səpələyər, fəqirlərə paylayar, Salehliyi əbədi qalar, Qüdrəti və hörməti ucalar.
Dispersit, dedit pauperibus; justitia ejus manet in sæculum sæculi: cornu ejus exaltabitur in gloria.
10 Pis adamsa bunu görüb qəzəblənər, Dişlərini qıcıdar, yanıb-tökülər, Pislərin arzusu puç olar.
Peccator videbit, et irascetur; dentibus suis fremet et tabescet: desiderium peccatorum peribit.