Zəbur 112

1 Rəbbə həmd edin! Nə bəxtiyardır Rəbdən qorxan, Əmrlərindən zövq alan insan!

Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.

2 Nəsli yer üzündə güclü olacaq, Əməlisalehlərin övladları xeyir-dua alacaq.

Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.

3 Evindən bolluq və sərvət əskilməz, Salehliyi əbədi qalar.

Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.

4 Zülmətdə belə, əməlisaleh insanlar üçün, Lütfkar, rəhmli və saleh adamlar üçün nur doğar.

En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.

5 Səxavətlə borc verən, İşlərini ədalətlə görən yaxşı insandır.

Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.

6 Belə adam əsla sarsılmaz, Saleh insan əbədi olaraq yadda qalacaq.

Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.

7 Pis xəbərdən qorxmaz, Rəbbə güvəndiyi üçün ürəyi möhkəmdir,

Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.

8 Cəsur ürəklidir, Düşmənlərinin süqutunu görənədək qorxmaz.

Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.

9 Səpələyər, fəqirlərə paylayar, Salehliyi əbədi qalar, Qüdrəti və hörməti ucalar.

Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.

10 Pis adamsa bunu görüb qəzəblənər, Dişlərini qıcıdar, yanıb-tökülər, Pislərin arzusu puç olar.

La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.