Zəbur 112

1 Rəbbə həmd edin! Nə bəxtiyardır Rəbdən qorxan, Əmrlərindən zövq alan insan!

Angraeng to saphaw oh. Angraeng to zit moe, a paek ih loknawk nuiah anghoehaih tawn kami loe tahamhoih.

2 Nəsli yer üzündə güclü olacaq, Əməlisalehlərin övladları xeyir-dua alacaq.

Anih ih caanawk loe long nuiah thacak o tih; katoeng kami ih caanawk loe tahamhoih o tih.

3 Evindən bolluq və sərvət əskilməz, Salehliyi əbədi qalar.

A im ah hmuenmae hoi angraenghaih to om tih; a toenghaih loe dungzan khoek to om poe tih.

4 Zülmətdə belə, əməlisaleh insanlar üçün, Lütfkar, rəhmli və saleh adamlar üçün nur doğar.

Katoeng kami hanah loe, khoving thungah aanghaih to oh. To baktih kami loe tahmenhaih hoi amlunghaih to tawnh moe, toenghaih hoiah tok to sak.

5 Səxavətlə borc verən, İşlərini ədalətlə görən yaxşı insandır.

Kuuhoih moe, paek koehhaih palungthin tawn kami loe khosak hoih; anih loe toenghaih hoiah tok to sah tih.

6 Belə adam əsla sarsılmaz, Saleh insan əbədi olaraq yadda qalacaq.

Anih loe tasoehhaih om mak ai; katoeng kami loe dungzan khoek to pahnet mak ai.

7 Pis xəbərdən qorxmaz, Rəbbə güvəndiyi üçün ürəyi möhkəmdir,

Tamthang sae to anih mah zii mak ai; Angraeng to a oep pongah, palungthin to cak.

8 Cəsur ürəklidir, Düşmənlərinin süqutunu görənədək qorxmaz.

Anih ih palungthin loe cak, a misanawk pazawkhaih hnu ai karoek to zithaih tawn mak ai.

9 Səpələyər, fəqirlərə paylayar, Salehliyi əbədi qalar, Qüdrəti və hörməti ucalar.

Anih loe amtang kaminawk hanah paek moe, pazet boih pongah, a toenghaih loe dungzan khoek to cak; angmah ih taki to pakoehhaih hoiah tapom tahang tih.

10 Pis adamsa bunu görüb qəzəblənər, Dişlərini qıcıdar, yanıb-tökülər, Pislərin arzusu puç olar.

Kahoih ai kami mah anih to hnuk naah, palung naa tih; anih loe haa to kaek ueloe, amro tih; to naah kasae kami koehhaih to anghmaa tih boeh.