< Zəbur 110 >
1 Davudun məzmuru. Rəbb mənim Ağama dedi: «Mən düşmənlərini ayaqlarının altına kətil kimi salanadək Sağımda otur».
Reèe Gospod Gospodu mojemu: sjedi meni s desne strane, dok položim neprijatelje tvoje za podnožje nogama tvojima.
2 Rəbb Siondan Sənin qüdrətli əsanı göndərəcək, Düşmənlərinin üzərində sənə hökmranlıq verəcək.
Skiptar sile daje ti Gospod sa Siona: vladaj sred neprijatelja svojih.
3 Döyüşəcəyin gün xalqın könüllü olaraq sənə qoşulacaq, Gənclərin səhər şehi kimi müqəddəs libasını geyib yanına gələcək.
U dan rata tvojega narod je tvoj gotov u svetoj krasoti. Kao rosa zori iz utrobe, taka je u tebe mladost tvoja.
4 Rəbb and içdi, qərarını dəyişməz: «Sən Melkisedeq vəzifəli əbədi bir kahinsən».
Gospod se zakleo, i neæe se pokajati: ti si sveštenik dovijeka po redu Melhisedekovu.
5 Xudavənd sənin sağ tərəfindədir, Qəzəb günündə padşahları qıracaq.
Gospod je tebi s desne strane. Pobiæe u dan gnjeva svojega careve;
6 Millətlərin hökmünü verəndə cəsədləri hər yeri bürüyəcək, O bütün ölkələrin başçılarını əzəcək.
Sudiæe narodima, napuniæe zemlju trupova; satræe glavu na zemlji širokoj.
7 Yol kənarında olan vadidən su içəcək, Buna görə güclənib yüksələcək.
Iz potoka æe na putu piti, i zato æe podignuti glavu.