< Zəbur 109 >

1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Ey tərənnüm etdiyim Allah, susma!
In finem. Psalmus David.
2 Çünki pislər, hiyləgərlər ağzını açıb Yalançı dilləri ilə məndən danışırlar.
Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.
3 Mənə hər tərəfdən nifrət dolu sözlər deyirlər, Nahaq yerə hücumlarına məruz qalıram.
Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
4 Sevgimin əvəzinə mənə ittiham yağdırırlar, Mən isə dua etməkdəyəm.
Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi; ego autem orabam.
5 Yaxşılığımın əvəzinə yamanlıq edirlər, Sevgimin əvəzinə nifrətlə cavab verirlər.
Et posuerunt adversum me mala pro bonis, et odium pro dilectione mea.
6 Belə adamın qarşısına bir pis insanı çıxar, Sağ tərəfində dayanıb onu ittiham etsin!
Constitue super eum peccatorem, et diabolus stet a dextris ejus.
7 Hökm oxunanda o təqsirkar çıxsın, Qoy onun duası günah sayılsın!
Cum judicatur, exeat condemnatus; et oratio ejus fiat in peccatum.
8 Onun ömrü az olsun, Vəzifəsini başqası tutsun!
Fiant dies ejus pauci, et episcopatum ejus accipiat alter.
9 Övladları yetim, Arvadı isə dul qalsın!
Fiant filii ejus orphani, et uxor ejus vidua.
10 Övladları didərgin düşüb dilənçi olsun, Yaşamağa xarabalıq belə, tapmasın!
Nutantes transferantur filii ejus et mendicent, et ejiciantur de habitationibus suis.
11 Sələmçilər hər şeyini əlindən alsın, Nə qazanıbsa, yadellilər talayaraq aparsın!
Scrutetur fœnerator omnem substantiam ejus, et diripiant alieni labores ejus.
12 Ona məhəbbət göstərən olmasın, Yetim qalan balalarına yazığı gələn tapılmasın!
Non sit illi adjutor, nec sit qui misereatur pupillis ejus.
13 Qoy onun nəsli kəsilsin, Gələcək nəslin arasından adları silinsin!
Fiant nati ejus in interitum; in generatione una deleatur nomen ejus.
14 Ata-babasının təqsiri Rəbbin hüzurunda yaddan çıxmasın, Anasının günahı heç zaman yuyulmasın!
In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini, et peccatum matris ejus non deleatur.
15 Belə adamlar Rəbbin hüzurunda daim təqsirkar qalsınlar, Dünyadan izi-tozu silinsin, yada salınmasınlar!
Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
16 Çünki məhəbbət göstərməyi unutdular, Məzlumu, fəqiri, qəlbisınıqları Həlak etmək üçün təqib etdilər.
pro eo quod non est recordatus facere misericordiam,
17 Qarğış etməyi sevirdi, öz başına dönsün, Alqış etməyi sevmirdi, ona əli çatmasın!
et persecutus est hominem inopem et mendicum, et compunctum corde, mortificare.
18 Ondan əynindəki paltar kimi qarğış çıxardı, Qoy qarğışı su kimi canına, ilik kimi sümüklərinə hopsun!
Et dilexit maledictionem, et veniet ei; et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum; et intravit sicut aqua in interiora ejus, et sicut oleum in ossibus ejus.
19 Qarğışı onu əyninin libası kimi bürüsün, Hər gün belinə kəmər tək dolansın!
Fiat ei sicut vestimentum quo operitur, et sicut zona qua semper præcingitur.
20 Məni ittiham edənlər, Mənim barəmdə pis sözlər söyləyənlər Rəbbin cəzasına gəlsinlər!
Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.
21 Lakin, ey Xudavənd Rəbb, ismin naminə Özün mənə qayğı göstər, O gözəl məhəbbətinə görə məni azad et.
Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua.
22 Çünki mən məzlum və fəqir insanam, Köksümdəki ürəyimdən yaralanmışam.
Libera me, quia egenus et pauper ego sum, et cor meum conturbatum est intra me.
23 Düşən kölgə kimi itirəm, Vurulub atılan çəyirtkəyə bənzəyirəm.
Sicut umbra cum declinat ablatus sum, et excussus sum sicut locustæ.
24 Bax oruc tutmaqdan dizlərim əsir, Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Genua mea infirmata sunt a jejunio, et caro mea immutata est propter oleum.
25 Görənlər mənə lağ edir, Başlarını yelləyir.
Et ego factus sum opprobrium illis; viderunt me, et moverunt capita sua.
26 Ya Rəbb Allahım, Sən mənə kömək et, Məhəbbətinə görə məni qurtar.
Adjuva me, Domine Deus meus; salvum me fac secundum misericordiam tuam.
27 Bilsinlər ki, bu Sənin əlindədir, Ya Rəbb, Sən bunu edə bilərsən.
Et sciant quia manus tua hæc, et tu, Domine, fecisti eam.
28 Qoy onlar qarğış etsinlər, Sən mənə xeyir-dua ver, Qoy onlar əleyhimə qalxarkən utansınlar. Sənin qulunam, qoy sevinim!
Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me confundantur; servus autem tuus lætabitur.
29 İttihamçılarım rüsvayçılığa bürünsünlər, Xəcaləti xalat kimi geyinsinlər.
Induantur qui detrahunt mihi pudore, et operiantur sicut diploide confusione sua.
30 Mənim dilim Rəbbə bol-bol şükür söyləyəcək, Xalq içində Ona həmd edəcək.
Confitebor Domino nimis in ore meo, et in medio multorum laudabo eum:
31 Çünki O, fəqirin sağ tərəfində dayanar ki, Edam hökmü verənlərin əlindən onu qurtarsın.
quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.

< Zəbur 109 >