Zəbur 109
1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Ey tərənnüm etdiyim Allah, susma!
“To the chief musician, by David, a psalm.” O God of my praise, do not keep silence.
2 Çünki pislər, hiyləgərlər ağzını açıb Yalançı dilləri ilə məndən danışırlar.
For the mouth of the wicked and the mouth of deceit are opened against me: they have spoken with me with the tongue of falsehood.
3 Mənə hər tərəfdən nifrət dolu sözlər deyirlər, Nahaq yerə hücumlarına məruz qalıram.
Also with words of hatred have they encompassed me, and they fight against me without a cause.
4 Sevgimin əvəzinə mənə ittiham yağdırırlar, Mən isə dua etməkdəyəm.
In recompense for my love are they my accusers, while I have nothing but prayer.
5 Yaxşılığımın əvəzinə yamanlıq edirlər, Sevgimin əvəzinə nifrətlə cavab verirlər.
And they impose evil on me in recompense for good, and hatred in lieu of my love.
6 Belə adamın qarşısına bir pis insanı çıxar, Sağ tərəfində dayanıb onu ittiham etsin!
Appoint thou a wicked man over him: and let an accuser stand at his right hand.
7 Hökm oxunanda o təqsirkar çıxsın, Qoy onun duası günah sayılsın!
When he is to be judged, let him go forth guilty, and let his prayer become sin.
8 Onun ömrü az olsun, Vəzifəsini başqası tutsun!
Let his days be few, and let another take his office.
9 Övladları yetim, Arvadı isə dul qalsın!
Let his children be fatherless, and his wife a widow.
10 Övladları didərgin düşüb dilənçi olsun, Yaşamağa xarabalıq belə, tapmasın!
Let his children be continually moving about, and beg, and let them seek [their bread] out of their ruined places.
11 Sələmçilər hər şeyini əlindən alsın, Nə qazanıbsa, yadellilər talayaraq aparsın!
Let the creditor lay snares after all that he hath, and let strangers plunder his labor.
12 Ona məhəbbət göstərən olmasın, Yetim qalan balalarına yazığı gələn tapılmasın!
Let him have none that extendeth kindness, and let there be none that is gracious to his fatherless children.
13 Qoy onun nəsli kəsilsin, Gələcək nəslin arasından adları silinsin!
Let his posterity be cut off: in another generation let their name be blotted out.
14 Ata-babasının təqsiri Rəbbin hüzurunda yaddan çıxmasın, Anasının günahı heç zaman yuyulmasın!
Let the iniquity of his fathers be remembered by the Lord, and let the sin of his mother not be blotted out.
15 Belə adamlar Rəbbin hüzurunda daim təqsirkar qalsınlar, Dünyadan izi-tozu silinsin, yada salınmasınlar!
Let them be before the Lord continually, that he may cut off from the earth their memory.
16 Çünki məhəbbət göstərməyi unutdular, Məzlumu, fəqiri, qəlbisınıqları Həlak etmək üçün təqib etdilər.
For the reason that he remembered not to show kindness; but persecuted the poor and needy man, and the grieved in heart to put him to death.
17 Qarğış etməyi sevirdi, öz başına dönsün, Alqış etməyi sevmirdi, ona əli çatmasın!
As he loved cursing, so let it come over him: and as he delighted not in blessing, so let it be far from him.
18 Ondan əynindəki paltar kimi qarğış çıxardı, Qoy qarğışı su kimi canına, ilik kimi sümüklərinə hopsun!
And he clothed himself with cursing as with his garment, and it cometh like water within him, and like oil into his bones.
19 Qarğışı onu əyninin libası kimi bürüsün, Hər gün belinə kəmər tək dolansın!
Let it be unto him as a garment in which he wrappeth himself, and for a girdle let him be continually girded with it.
20 Məni ittiham edənlər, Mənim barəmdə pis sözlər söyləyənlər Rəbbin cəzasına gəlsinlər!
Let this be the reward of my accusers from the Lord, and of those that speak evil against my soul.
21 Lakin, ey Xudavənd Rəbb, ismin naminə Özün mənə qayğı göstər, O gözəl məhəbbətinə görə məni azad et.
But thou, O Eternal Lord, deal with me for the sake of thy name: because thy kindness is good, deliver thou me.
22 Çünki mən məzlum və fəqir insanam, Köksümdəki ürəyimdən yaralanmışam.
For poor and needy am I, and my heart is deeply wounded within me.
23 Düşən kölgə kimi itirəm, Vurulub atılan çəyirtkəyə bənzəyirəm.
Like the shadow when it declineth do I hasten away: I am driven suddenly off like the locusts.
24 Bax oruc tutmaqdan dizlərim əsir, Bir dəri, bir sümük qalmışam.
My knees stumble through fasting, and my flesh faileth of fatness.
25 Görənlər mənə lağ edir, Başlarını yelləyir.
And I am become a reproach unto them: when they see me, they shake their head.
26 Ya Rəbb Allahım, Sən mənə kömək et, Məhəbbətinə görə məni qurtar.
Help me, O Lord my God: O save me according to thy kindness:
27 Bilsinlər ki, bu Sənin əlindədir, Ya Rəbb, Sən bunu edə bilərsən.
That they may know that this is thy hand: that thou, Lord, hast truly done it.
28 Qoy onlar qarğış etsinlər, Sən mənə xeyir-dua ver, Qoy onlar əleyhimə qalxarkən utansınlar. Sənin qulunam, qoy sevinim!
Let them then curse, but do thou bless: when they arise, let them be made ashamed; but let thy servant rejoice.
29 İttihamçılarım rüsvayçılığa bürünsünlər, Xəcaləti xalat kimi geyinsinlər.
Let my accusers be clothed with confusion, and let them wrap themselves, as with a mantle, in their own shame.
30 Mənim dilim Rəbbə bol-bol şükür söyləyəcək, Xalq içində Ona həmd edəcək.
I will thank the Lord greatly with my mouth, and in the midst of many will I praise him.
31 Çünki O, fəqirin sağ tərəfində dayanar ki, Edam hökmü verənlərin əlindən onu qurtarsın.
For he ever standeth at the right hand of the needy, to save him from those that judge his soul.
