< Zəbur 107 >

1 Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.

< Zəbur 107 >