Zəbur 107
1 Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
2 Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
3 Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
4 Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
5 Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
6 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
7 Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
8 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
9 Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
10 Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
11 Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
12 Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
13 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
14 Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
15 Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
16 Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
17 Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
18 Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
19 Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
20 Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
21 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
22 Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
23 Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
24 Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
25 Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
26 Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
27 Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
28 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
29 Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
30 Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
31 Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
32 Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
33 O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
34 Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
35 Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
36 Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
37 Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
38 Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
39 Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
40 Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
41 Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
42 Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
43 Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!
Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!
