Zəbur 107
1 Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
2 Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
Qu’ainsi disent les rachetés de l’Éternel, Ceux qu’il a délivrés de la main de l’ennemi,
3 Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
Et qu’il a rassemblés de tous les pays, De l’orient et de l’occident, du nord et de la mer!
4 Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
Ils erraient dans le désert, ils marchaient dans la solitude, Sans trouver une ville où ils pussent habiter.
5 Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
Ils souffraient de la faim et de la soif; Leur âme était languissante.
6 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
7 Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
Il les conduisit par le droit chemin, Pour qu’ils arrivassent dans une ville habitable.
8 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
9 Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
Car il a satisfait l’âme altérée, Il a comblé de biens l’âme affamée.
10 Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
Ceux qui avaient pour demeure les ténèbres et l’ombre de la mort Vivaient captifs dans la misère et dans les chaînes,
11 Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
Parce qu’ils s’étaient révoltés contre les paroles de Dieu, Parce qu’ils avaient méprisé le conseil du Très-Haut.
12 Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
Il humilia leur cœur par la souffrance; Ils succombèrent, et personne ne les secourut.
13 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
14 Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
Il les fit sortir des ténèbres et de l’ombre de la mort, Et il rompit leurs liens.
15 Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
16 Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
Car il a brisé les portes d’airain, Il a rompu les verrous de fer.
17 Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
Les insensés, par leur conduite coupable Et par leurs iniquités, s’étaient rendus malheureux.
18 Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
Leur âme avait en horreur toute nourriture, Et ils touchaient aux portes de la mort.
19 Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
20 Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
Il envoya sa parole et les guérit, Il les fit échapper de la fosse.
21 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
22 Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
Qu’ils offrent des sacrifices d’actions de grâces, Et qu’ils publient ses œuvres avec des cris de joie!
23 Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
Ceux qui étaient descendus sur la mer dans des navires, Et qui travaillaient sur les grandes eaux,
24 Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
Ceux-là virent les œuvres de l’Éternel Et ses merveilles au milieu de l’abîme.
25 Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
Il dit, et il fit souffler la tempête, Qui souleva les flots de la mer.
26 Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
Ils montaient vers les cieux, ils descendaient dans l’abîme; Leur âme était éperdue en face du danger;
27 Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
Saisis de vertige, ils chancelaient comme un homme ivre, Et toute leur habileté était anéantie.
28 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
29 Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
Il arrêta la tempête, ramena le calme, Et les ondes se turent.
30 Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
Ils se réjouirent de ce qu’elles s’étaient apaisées, Et l’Éternel les conduisit au port désiré.
31 Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
32 Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
Qu’ils l’exaltent dans l’assemblée du peuple, Et qu’ils le célèbrent dans la réunion des anciens!
33 O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
Il change les fleuves en désert, Et les sources d’eaux en terre desséchée,
34 Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
Le pays fertile en pays salé, A cause de la méchanceté de ses habitants.
35 Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
Il change le désert en étang, Et la terre aride en sources d’eaux,
36 Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
Et il y établit ceux qui sont affamés. Ils fondent une ville pour l’habiter;
37 Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
Ils ensemencent des champs, plantent des vignes, Et ils en recueillent les produits.
38 Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
Il les bénit, et ils deviennent très nombreux, Et il ne diminue point leur bétail.
39 Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
Sont-ils amoindris et humiliés Par l’oppression, le malheur et la souffrance;
40 Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
Verse-t-il le mépris sur les grands, Les fait-il errer dans des déserts sans chemin,
41 Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
Il relève l’indigent et le délivre de la misère, Il multiplie les familles comme des troupeaux.
42 Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
Les hommes droits le voient et se réjouissent, Mais toute iniquité ferme la bouche.
43 Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!
Que celui qui est sage prenne garde à ces choses, Et qu’il soit attentif aux bontés de l’Éternel.
