< Zəbur 107 >

1 Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
BOOK FIFTH: Oh give thanks unto the Lord; for he is good; for unto eternity endureth his kindness.
2 Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
Thus let the Lord's redeemed say, even those whom he hath redeemed from the hand of the adversary;
3 Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
And whom he hath gathered out of the [various] lands, from the east, and from the west, from the north, and from the sea.
4 Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
They wandered about in the wilderness, in the desert path; they could not find an inhabited city:
5 Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
Hungry and thirsty, their soul within them fainted.
6 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Then they cried unto the Lord when they were in distress, [and] out of their afflictions he delivered them.
7 Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
And he led them forth on the right way, that they might go to an inhabited city.
8 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
9 Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
For he satisfied the longing soul, and the hungry soul he filled with good.—
10 Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
Such as sit in darkness and in the shadow of death, bound in misery and [fetters of] iron; —
11 Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
Because they have rebelled against the words of God, and have contemned the counsel of the Most High;
12 Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
And he humbled with trouble their heart; they stumbled, and there was none to help;
13 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
But when they cry unto the Lord when they are in distress, he saveth them out of their afflictions;
14 Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
He bringeth them out of darkness and the shadow of death, and teareth their bands asunder.
15 Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
16 Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
For he hath broken the doors of copper, and the bolts of iron hath he hewn asunder.—
17 Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
Fools, because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
18 Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
All manner of food their soul abhorreth; and they draw near unto the gates of death;
19 Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
But when they cry unto the Lord when they are in distress, he saveth them out of their afflictions.
20 Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
He sendeth his word and healeth them, and delivereth them from their graves.
21 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
22 Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
They shall also sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and relate his deeds with joyful song.—
23 Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
They who go down to the sea in ships, who do business on great waters; —
24 Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
These have seen the works of the Lord, and his wonders on the deep.
25 Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
For he spoke, and he raised the stormy wind, which lifteth up its waves.
26 Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
They would mount up to heaven, they would go down to the depths: their soul was melted because of their danger.
27 Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
They would reel to and fro, and stagger like a drunken man, and all their wisdom was exhausted.
28 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
And they cried unto the Lord when they were in distress, and he brought them out of their afflictions.
29 Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
He calmed the storm into a whisper, and stilled were the waves of the sea.
30 Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
And they were rejoiced because they were silent: and then he guided them unto their desired haven.
31 Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
They [therefore] shall give thanks unto the Lord for his kindness, and [proclaim] his wonders to the children of men!
32 Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
And they must exalt him in the congregation of the people, and in the assembly of the elders must they praise him.—
33 O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
He changeth rivers into a wilderness, and water-springs into parched ground;
34 Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
A fruitful land into a salty waste, for the wickedness of those that dwell therein.
35 Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
He changeth the wilderness into a pool of water, and desert land into water-springs.
36 Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
And there he causeth to dwell the hungry, that they may found an inhabited city;
37 Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
And they sow fields, and plant vineyards, that they may yield the fruits of the [annual] product.
38 Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
He also blesseth them, and they multiply greatly, and he suffereth not their cattle to diminish.
39 Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
They were also diminished and bowed low through oppression, misfortune, and sorrow:
40 Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
He [then] poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in a pathless wilderness.
41 Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
And he exalteth the needy from misery, and maketh [his] families like flocks.
42 Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
The righteous shall see it, and rejoice; but all wickedness shall stop her mouth.
43 Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!
Whoever is wise, let him observe these things, and let [all] understand the kindness of the Lord.

< Zəbur 107 >