< Zəbur 107 >

1 Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
2 Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd
3 Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
4 Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
5 Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
6 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler
7 Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.
8 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
9 Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
10 Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,
11 Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.
12 Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
13 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
14 Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.
15 Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
16 Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.
17 Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
18 Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær
19 Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
20 Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
21 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
22 Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.
23 Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,
24 Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;
25 Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;
26 Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
27 Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
28 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
29 Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;
30 Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
31 Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
32 Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
33 O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
34 Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.
35 Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
36 Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,
37 Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
38 Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.
39 Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
40 Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
41 Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
42 Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
43 Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!
Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!

< Zəbur 107 >