< Zəbur 107 >

1 Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
2 Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
3 Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
4 Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
5 Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
6 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
7 Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
8 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
9 Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
10 Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
11 Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
12 Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
13 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
14 Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
15 Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
16 Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
17 Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
18 Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
19 Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
20 Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
21 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
22 Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
23 Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
24 Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
25 Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
26 Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
27 Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
28 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
29 Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
30 Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
31 Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
32 Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
33 O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
34 Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
35 Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
36 Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
37 Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
38 Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
39 Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
40 Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
41 Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
42 Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
43 Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!
Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!

< Zəbur 107 >