Zəbur 106
1 Rəbbə həmd edin! Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir.
Praise ye the LORD! O give thanks to the LORD, for he is good; For his mercy endureth for ever!
2 Rəbbin qüdrətli işlərini sözlə demək olarmı? Onu layiqincə həmd edən varmı?
Who can utter the mighty deeds of the LORD? Who can show forth all his praise?
3 Nə bəxtiyardır ədalətə bağlananlar, Hər zaman əməlisaleh olanlar!
Happy are they who have regard to justice, Who practise righteousness at all times!
4 Ya Rəbb, xalqına lütf edərkən məni yada sal, Onları nicata çatdırarkən mənim də qayğıma qal.
Remember me, O LORD! with the favor promised to thy people; O visit me with thy salvation!
5 Qoy seçdiklərini bəxtiyar görüm, Millətinin sevinci ilə sevinim, İrsinlə birlikdə fəxr edim.
That I may see the prosperity of thy chosen, That I may rejoice in the joy of thy people, That I may glory with thine inheritance!
6 Ata-babamız kimi biz də günaha batmışıq, Biz də şər iş görməklə təqsirkar olmuşuq.
We have sinned with our fathers; We have committed iniquity; we have done wickedly.
7 Misirdə olanda ata-babamız Sənin xariqələrini anlamadı, Bol məhəbbətini yada salmadı, Dəniz kənarında, Qırmızı dənizdə Sənə qarşı üsyankar oldu.
Our fathers in Egypt did not regard thy wonders; They remembered not the multitude of thy mercies; But rebelled at the sea, the Red sea.
8 Amma Rəbb qüdrətini göstərmək üçün Onları ismi naminə qurtardı.
Yet he saved them for his own name's sake. That he might make his mighty power to be known.
9 Onun məzəmmətindən Qırmızı dəniz qurudu, Çöldən keçdikləri kimi onları dərin yerdən keçirtdi.
He rebuked the Red sea, and it was dried up, And he led them through the deep as through a desert.
10 İsrailliləri onlara nifrət edənin əlindən qurtardı, Onları düşməninin əlindən xilas etdi.
He saved them from the hand of him that hated them, And redeemed them from the hand of the enemy.
11 Yağıları sular basdı, Bir nəfər də qalmadı.
The waters covered their enemies; There was not one of them left.
12 O zaman Rəbbin sözlərinə inandılar, Onu həmdlə tərənnüm etdilər.
Then believed they his words, And sang his praise.
13 Lakin Rəbbin əməllərini tez unutdular, Ondan məsləhət almadılar.
But they soon forgot his deeds, And waited not for his counsel.
14 Onlar səhrada iştahaya düşdülər, Çöllükdə Allahı sınağa çəkdilər.
They gave way to appetite in the wilderness, And tempted God in the desert;
15 O da istədiklərini verdi, Lakin onlara azar göndərdi.
And he gave them their request, But sent upon them leanness.
16 Düşərgədə Musaya, Rəbb üçün təqdis olunan Haruna paxıllıq etdilər,
They also envied Moses in the camp, And Aaron, the holy one of the LORD.
17 Torpaq yarılıb Datanı uddu, Aviramla yoldaşlarını yerə batırdı.
Then the earth opened, and swallowed up Dathan, And covered the company of Abiram,
18 Yoldaşlarının içinə alov saldı, Bu, pisləri yandırıb-yaxdı.
And a fire was kindled in their company; The flames burned up the wicked.
19 Xorevdə bir dana heykəli düzəltdilər, Tökmə bir bütə səcdə etdilər.
They made a calf in Horeb, And worshipped a molten image;
20 Allahın əvəzinə Otyeyən buğanın surətinə şərəf verdilər.
They changed their God of glory Into the image of a grass-eating ox.
21 Onları qurtaran Allahı – Misirdə böyük möcüzələr yaradanı,
They forgot God, their saviour, Who had done such great things in Egypt,
22 Ham ölkəsində xariqələr göstərəni, Qırmızı dənizdə zəhmli işlər görəni unutdular.
Such wonders in the land of Ham. Such terrible things at the Red sea.
23 Rəbb onları yox etmək üçün niyyətini söylədi, Onu məhvedici qəzəbindən döndərmək üçün Seçdiyi Musa Onun qarşısına gəldi.
Then he said that he would destroy them; Had not Moses, his chosen, stood before him in the breach, To turn away his wrath, that he might not destroy them.
24 Sonra o gözəl diyara da xor baxdılar, Rəbbin vədinə inanmadılar.
They also despised the pleasant land, And believed not his word;
25 Çadırlarında giley-güzar etdilər, Rəbbin səsini eşitmədilər.
But murmured in their tents, And would not hearken to the voice of the LORD.
26 Buna görə Rəbb and içdi: Meyitlərini çöllərə sərəcək,
Then he lifted up his hand against them, And swore that he would make them fall in the wilderness;
27 Övladlarını millətlər arasına səpələyəcək, Onları ölkələr arasında darmadağın edəcək.
That he would overthrow their descendants among the nations, And scatter them in the lands.
28 Onlar Peordakı Baala səcdə etməyə gəldilər, Ölü bütə verilən qurban ətindən yedilər.
They also gave themselves to the worship of Baal-peor, And ate sacrifices offered to lifeless idols.
29 Bu işlər Rəbbin qəzəbinə gəldi, Aralarına vəba töküldü.
Thus they provoked his anger by their practices, And a plague broke in upon them.
30 Onda Pinxas qalxıb buna müdaxilə etdi, Beləliklə, vəba çəkilib getdi.
Then stood up Phinehas, and executed judgment, And the plague was stayed.
31 Bu, nəsillər boyu, əbədilik Onun üçün salehlik sayıldı.
And this was counted to him for righteousness, To all generations for ever.
32 Onlar Meriva suları kənarında Rəbbi qəzəbləndirdilər, Buna görə Musanın başına qəza gəldi:
They provoked him also at the waters of Meribah [[strife]], And evil befell Moses on their account.
33 Onlar Musanın ruhunu incitdilər, O da düşünülməmiş sözlər dedi.
For they provoked his spirit, So that he spake inconsiderately with his lips.
34 Rəbbin əmrini yerinə yetirmədilər, Dediyi xalqları məhv etmədilər.
They did not destroy the nations, As Jehovah had commanded them.
35 Əksinə, həmin millətlərə qarışdılar, Adət-ənənələrini öyrənib onlara əməl etdilər.
They mingled themselves with the peoples, And learned their practices.
36 Onların bütlərinə ibadət edərək Özlərini bu tələyə saldılar.
They even worshipped their idols, Which became to them a snare.
37 Oğul-qızlarını Cinlərə qurban verdilər.
Their sons and their daughters they sacrificed to demons,
38 Oğul-qızlarının günahsız qanını tökdülər, Onları Kənan bütlərinə qurban verdilər, Ölkəni qana bulaşdırdılar.
And shed innocent blood, The blood of their own sons and daughters, Whom they sacrificed to the idols of Canaan; And the land was polluted with blood.
39 Belə işlərlə murdarlandılar, Öz əməlləri ilə xəyanətə satıldılar.
Thus they defiled themselves with their works, And played the harlot with their practices.
40 Rəbb xalqına qarşı qəzəbindən yandı, Öz irsini iyrənc bir şey sandı.
Then burned the anger of the LORD against his people, So that he abhorred his own inheritance.
41 Onları millətlərə təslim etdi, Onlara nifrət edənlər üzərlərində hakim oldu.
And he gave them into the hand of the nations, And they who hated them ruled over them.
42 Düşmənləri onları zülm altına saldılar, Onlara tabe olaraq əl altında qaldılar.
Their enemies oppressed them, And they were bowed down under their hand.
43 Rəbb dəfələrlə onları azad etmişdi, Amma pisniyyətli olduqları üçün üsyankar olmuşdular, Bu insanları öz günahları alçaltdı.
Many times did he deliver them; But they provoked him by their devices, And they were brought low for their iniquities.
44 Lakin O, fəryadlarını eşidəndə Onların əziyyətinə baxdı.
Yet, when he heard their cries, He had regard to their affliction;
45 Bu insanlarla bağladığı əhdini yada saldı, Bol məhəbbəti naminə rəhmini göstərdi.
He remembered his covenant with them, And repented according to the greatness of his mercy,
46 Onları əsir edənlərin Qəlbinə mərhəmət saldı.
And caused them to find pity Among all that carried them captive.
47 Ey Allahımız Rəbb, bizi qurtar, Bizi millətlərin arasından topla. Müqəddəs isminə şükür edək, Biz fəxrlə Sənə həmd söyləyək.
Save us, O Jehovah, our God! and gather us from among the nations, That we may give thanks to thy holy name, And glory in thy praise!
48 Alqış olsun İsrailin Allahı Rəbbə Əzəldən sonsuza qədər! Qoy bütün xalq söyləsin «Amin!» Rəbbə həmd edin!
[Blessed be Jehovah, the God of Israel, From everlasting to everlasting! And let all the people say, Amen! Praise ye Jehovah!]
