< Zəbur 105 >

1 Rəbbə şükür edin, ismini çağırın, Əməllərini xalqlar arasında elan edin!
Alleluia. Confess to the Lord, and invoke his name. Announce his works among the nations.
2 Onu ilahilərlə tərənnüm edin, Bütün xariqələrini bəyan edin!
Sing to him, and sing psalms to him. Describe all his wonders.
3 Onun müqəddəs adı ilə fəxr edin, Ey Rəbbi axtaranlar, ürəkləriniz qoy sevinsin!
Be praised in his holy name. Let the heart of those who seek the Lord rejoice.
4 Rəbbi, Onun qüvvətini arayın, Daim hüzurunu axtarın.
Seek the Lord, and be confirmed. Seek his face always.
5 Etdiyi xariqələri, Möcüzələri, dilindən çıxan hökmləri xatırlayın,
Remember his miracles, which he has done, his portents and the judgments of his mouth:
6 Ey Onun qulu İbrahim nəsli, Ey Yaqub övladları, ey Onun seçdikləri!
you offspring of Abraham his servant, you sons of Jacob his elect.
7 Allahımız Rəbb Odur, Hökmü bütün yer üzündədir.
He is the Lord our God. His judgments are throughout the entire earth.
8 Əbədi olaraq min nəslə qədər əhdini, Əmr etdiyi sözü,
He has remembered his covenant for all ages: the word that he entrusted to a thousand generations,
9 İbrahimlə kəsdiyi əhdini, İshaqa and içərək verdiyi vədini unutmaz.
which he assigned to Abraham, and his oath to Isaac.
10 Bunu qayda kimi Yaqub üçün təsdiq etdi, Bu əbədi əhdi İsrail üçün etdi.
And he stationed the same for Jacob with a precept, and for Israel with an eternal testament,
11 Dedi: «Övladlarının payına düşən mülk kimi Kənan torpağını sənə verəcəyəm».
saying: To you, I will give the land of Canaan, the allotment of your inheritance.
12 O zaman onlar sayca az idilər, Azsaylı olaraq ölkədə qərib idilər.
Though they may have been but a small number, very few and foreigners there,
13 Ölkədən-ölkəyə, Məmləkətdən-məmləkətə köçürdülər.
and though they passed from nation to nation, and from one kingdom to another people,
14 Rəbb heç kimi onlara əzab verməyə qoymadı, Onlara görə padşahları tənbeh etdi.
he allowed no man to harm them, and he reproved kings on their behalf.
15 Dedi: «Məsh etdiklərimə dəyməyin, Peyğəmbərlərimə pislik etməyin».
Do not be willing to touch my Christ, and do not be willing to malign my prophets.
16 Ölkəyə qıtlıq göndərdi, Bütün çörəyin kökünü kəsdi.
And he called a famine upon the land, and he crushed every foundation of the bread.
17 Lakin bunlardan əvvəl birini göndərmişdi, Bu, qul kimi satılan Yusif idi.
He sent a man before them: Joseph, who had been sold as a slave.
18 Ayaqlarını zəncirləyib əzdilər, Boğazına dəmir halqa keçirdilər.
They humbled his feet in shackles; the iron pierced his soul,
19 Yusifin sözü düz çıxanadək Rəbbin sözü onu təmizlədi.
until his word arrived. The eloquence of the Lord inflamed him.
20 Padşah buyruq verərək onu azad etdi, Xalqların hökmdarı ona azadlıq verdi.
The king sent and released him; he was the ruler of the people, and he dismissed him.
21 Onu sarayının ağası etdi, Varidatı üçün cavabdeh etdi.
He established him as master of his house and ruler of all his possessions,
22 Ona başçılar üstündə səlahiyyət verdi ki, Ağsaqqallarına uzaqgörənlik öyrətsin.
so that he might instruct his princes as himself, and teach his elders prudence.
23 Sonra İsrail Misirə gəldi, Yaqub Ham ölkəsində yerləşdi.
And Israel entered into Egypt, and Jacob became a sojourner in the land of Ham.
24 Rəbb onun xalqına bərəkət verdi, Düşmənlərindən çox onlara qüdrət verdi.
And he helped his people greatly, and he strengthened them over their enemies.
25 Rəbb düşmənlərinə fikir göndərdi ki, xalqına nifrət etsinlər, Qullarına qarşı fırıldaq işlətsinlər.
He turned their heart to hate his people, and to deal deceitfully with his servants.
26 Qulu Musanı, Həm də seçdiyi Harunu göndərdi.
He sent Moses, his servant, and Aaron, the one whom he chose.
27 Xalqın arasında Rəbbin əlamətlərini, Ham ölkəsində Onun möcüzələrini göstərdilər.
He placed with them signs of his word, and portents in the land of Ham.
28 Rəbb qaranlıq göndərərək ölkəni zülmət etdi, Çünki Onun sözlərinə itaət etmədilər.
He sent darkness and made it conceal, and he did not afflict them with his speech.
29 Sularını qana çevirdi, Balıqlarını öldürdü.
He turned their waters into blood, and he slaughtered their fish.
30 Ölkəyə qurbağalar qaynaşıb gəldilər, Padşahın otaqlarına belə, girdilər.
Their land brought forth frogs, even in the inner chambers of their kings.
31 Əmr etdi, topa-topa mozalan gəldi, Mığmığalar bütün ərazilərini bürüdü.
He spoke, and there came forth common flies and gnats, in every region.
32 Yağış əvəzinə dolu yağdırdı, Ölkələrini şimşəklərə qərq etdi.
He gave them a shower of hail and a burning fire, in the same land.
33 Tənəklərinə, əncir ağaclarına zərbə vurdu, Sahələrində olan ağacları qırdı.
And he struck their vineyards and their fig trees, and he crushed the trees of their region.
34 Əmr etdi çəyirtkələrə qaynaşsın, Saysız balaları torpaqlarına daraşsın.
He spoke, and the locust came forth, and the caterpillar, of which there was no number.
35 Onlar ölkədə olan bütün otları yedilər, Torpaqlarının bar-bəhərini yedilər.
And it devoured all the grass in their land, and it consumed all the fruit of their land.
36 O, ölkədə hər yerlinin ilk oğlunu, Hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu öldürdü.
And he struck all the first-born in their land, the first-fruits of all their labor.
37 İsrailliləri oradan qızılla, gümüşlə çıxartdı, Qəbilələri arasında yıxılan olmadı.
And he led them out with silver and gold, and there was not an infirm one among their tribes.
38 Onlar çıxanda Misirlilər sevindi, Canlarında İsraillilərin qorxusu var idi.
Egypt was joyful at their departure, for the fear of them lay heavy upon them.
39 Üzərlərinə örtük kimi bulud sərdi, Gecəni işıqlandırmaq üçün od göndərdi.
He spread a cloud for their protection, and a fire, to give them light through the night.
40 İstədiklərinə görə O, bildirçin gətirdi, Onlara göydən doyunca çörək verdi.
They petitioned, and the quail came; and he satisfied them with the bread of heaven.
41 Qayanı yararaq suyu fışqırtdı, Quraq yerə çay kimi axdı.
He ruptured the rock and the waters flowed: rivers gushed in the dry land.
42 Çünki müqəddəs sözünü yada salmışdı, Qulu İbrahimə verdiyi vədini xatırlamışdı.
For he had called to mind his holy word, which he kept near to his servant Abraham.
43 O, xalqını sevinclə, Öz seçdiklərini mədh səsi ilə çıxartdı.
And he led forth his people in exultation, and his elect in rejoicing.
44 Millətlərin torpaqlarını onlara verdi, Onları ümmətlərin sərvətlərinə sahib etdi.
And he gave them the regions of the Gentiles, and they possessed the labors of the peoples,
45 Qoy Rəbbin qaydalarına riayət etsinlər, Qanunlarına əməl etsinlər. Rəbbə həmd edin!
so that they might observe his justifications, and inquire about his law.

< Zəbur 105 >