Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
Louva, minha alma, ao SENHOR; ó SENHOR meu Deus, tu és grandioso; de majestade e de glória estás vestido.
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
Tu estás coberto de luz, como que uma roupa; estendes os céus como cortinas.
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
Ele, que fixou seus cômodos sobre as águas; que faz das nuvens sua carruagem; que se move sobre as asas do vento.
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
Que faz de seus anjos ventos, e de seus servos fogo flamejante.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
Ele fundou a terra sobre suas bases; ela jamais se abalará.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
Com o abismo, como um vestido, tu a cobriste; sobre os montes estavam as águas.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
Elas fugiram de tua repreensão; pela voz de teu trovão elas se recolheram apressadamente.
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
Os montes subiram [e] os vales desceram ao lugar que tu lhes tinha fundado.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
Tu [lhes] puseste um limite, que não ultrapassarão; não voltarão mais a cobrir a terra.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
Ele envia fontes aos vales, para que corram por entre os montes.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
Elas dão de beber a todos os animais do campo; os asnos selvagens matam a sede [com elas].
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
Junto a elas habitam as aves dos céus, que dão [sua] voz dentre os ramos.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
Ele rega os montes desde seus cômodos; a terra se farta do fruto de tuas obras.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
Ele faz brotar a erva para os animais, e as plantas para o trabalho do homem, fazendo da terra produzir o pão,
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
E o vinho, que alegra o coração do homem, [e] faz o rosto brilhar o rosto com o azeite; com o pão, que fortalece o coração do homem.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
As árvores do SENHOR são fartamente [nutridas], os cedros do Líbano, que ele plantou.
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
Onde as aves fazem ninhos, e os pinheiros são as casas para as cegonhas.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
Os altos montes são para as cabras selvagens; as rochas, refúgio para os coelhos.
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
Ele fez a lua para [marcar] os tempos, e o sol sobre seu poente.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
Ele dá ordens à escuridão, e faz haver noite, quando saem todos os animais do mato.
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
Os filhos dos leões, rugindo pela presa, e para buscar de Deus sua comida.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
Quando o sol volta a brilhar, [logo] se recolhem, e vão se deitar em suas tocas.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
Então o homem sai para seu trabalho e sua obra até o entardecer.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
Como são muitas as suas obras, SENHOR! Tu fizeste todas com sabedoria; a terra está cheia de teus bens.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
Este grande e vasto mar, nele há inúmeros seres, animais pequenos e grandes.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
Por ali andam os navios e o Leviatã que formastes, para que te alegrasses nele.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
Todos eles aguardam por ti, que [lhes] dês seu alimento a seu tempo [devido].
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
O que tu dás, eles recolhem; tu abres tua mão, [e] eles se fartam de coisas boas.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
[Quando] tu escondes teu rosto, eles ficam perturbados; [quando] tu tiras o fôlego deles, [logo] eles morrem, e voltam ao seu pó.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
Tu envias o teu fôlego, e logo são criados; e [assim] tu renovas a face da terra.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
A glória do SENHOR será para sempre; alegre-se o SENHOR em suas obras.
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
[Quando] ele olha para a terra, [logo] ela treme; [quando] ele toca nos montes, eles soltam fumaça.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
Cantarei ao SENHOR em [toda] a minha vida; tocarei música ao meu Deus enquanto eu existir.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
Meus pensamentos lhe serão agradáveis; eu me alegrarei no SENHOR.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
Os pecadores serão consumidos da terra, e os maus não existirão mais. Bendizei, ó minha alma, ao SENHOR! Aleluia!
