Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
내 영혼아 여호와를 송축하라 여호와 나의 하나님이여 주는 심히 광대하시며 존귀와 권위를 입으셨나이다
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
주께서 옷을 입음 같이 빛을 입으시며 하늘을 휘장 같이 치시며
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
물에 자기 누각의 들보를 얹으시며 구름으로 자기 수레를 삼으시고 바람 날개로 다니시며
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
바람으로 자기 사자를 삼으시며 화염으로 자기 사역자를 삼으시며
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
땅의 기초를 두사 영원히 요동치 않게 하셨나이다
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
옷으로 덮음 같이 땅을 바다로 덮으시매 물이 산들 위에 섰더니
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
주의 견책을 인하여 도망하여 주의 우뢰 소리를 인하여 빨리 가서
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
주의 정하신 처소에 이르렀고 산은 오르고 골짜기는 내려갔나이다
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
주께서 물의 경계를 정하여 넘치지 못하게 하시며 다시 돌아와 땅을 덮지 못하게 하셨나이다
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
여호와께서 샘으로 골짜기에서 솟아나게 하시고 산 사이에 흐르게 하사
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
들의 각 짐승에게 마시우시니 들나귀들도 해갈하며
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
공중의 새들이 그 가에서 깃들이며 나무가지 사이에서 소리를 발하는도다
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
저가 그 누각에서 산에 물을 주시니 주의 행사의 결과가 땅에 풍족하도다
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
저가 가축을 위한 풀과 사람의 소용을 위한 채소를 자라게 하시며 땅에서 식물이 나게 하시고
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
사람의 마음을 기쁘게 하는 포도주와 사람의 얼굴을 윤택케 하는 기름과 사람의 마음을 힘있게 하는 양식을 주셨도다
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
여호와의 나무가 우택에 흡족함이여 곧 그의 심으신 레바논 백향목이로다
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
새들이 그 속에 깃을 들임이여 학은 잣나무로 집을 삼는도다
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
높은 산들은 산양을 위함이여 바위는 너구리의 피난처로다
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
여호와께서 달로 절기를 정하심이여 해는 그 지는 것을 알도다
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
주께서 흑암을 지어 밤이 되게 하시니 삼림의 모든 짐승이 기어 나오나이다
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
젊은 사자가 그 잡을 것을 쫓아 부르짖으며 그 식물을 하나님께 구하다가
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
해가 돋으면 물러가서 그 굴혈에 눕고
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
사람은 나와서 노동하며 저녁까지 수고하는도다
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
여호와여 주의 하신 일이 어찌 그리 많은지요 주께서 지혜로 저희를 다 지으셨으니 주의 부요가 땅에 가득하니이다
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
저기 크고 넓은 바다가 있고 그 속에 동물 곧 대소 생물이 무수하니이다
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
선척이 거기 다니며 주의 지으신 악어가 그 속에서 노나이다
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
이것들이 다 주께서 때를 따라 식물 주시기를 바라나이다
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
주께서 주신즉 저희가 취하며 주께서 손을 펴신즉 저희가 좋은 것으로 만족하다가
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
주께서 낯을 숨기신즉 저희가 떨고 주께서 저희 호흡을 취하신즉 저희가 죽어 본 흙으로 돌아가나이다
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
주의 영을 보내어 저희를 창조하사 지면을 새롭게 하시나이다
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
여호와의 영광이 영원히 계속할지며 여호와는 자기 행사로 인하여 즐거워하실지로다
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
저가 땅을 보신즉 땅이 진동하며 산들에 접촉하신즉 연기가 발하도다
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
나의 평생에 여호와께 노래하며 나의 생존한 동안 내 하나님을 찬양하리로다
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
나의 묵상을 가상히 여기시기를 바라나니 나는 여호와로 인하여 즐거워하리로다
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
죄인을 땅에서 소멸하시며 악인을 다시 있지 못하게 하실지로다 내 영혼아 여호와를 송축하라 할렐루야
