Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
Mon âme, bénis Yahweh! Yahweh, mon Dieu, tu es infiniment grand, Tu es revêtu de majesté et de splendeur!
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
Il s'enveloppe de lumière comme d'un manteau, il déploie les cieux comme une tente.
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
Dans les eaux du ciel il bâtit sa demeure, des nuées il fait son char, il s'avance sur les ailes du vent,
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
Des vents il fait ses messagers, des flammes de feu ses serviteurs.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
Il a affermi la terre sur ses bases: elle est à jamais inébranlable.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
Tu l'avais enveloppée de l'abîme comme d'un vêtement; les eaux recouvraient les montagnes.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
Elles s'enfuirent devant ta menace; au bruit de ton tonnerre, elles reculèrent épouvantées.
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
Les montagnes surgirent, les vallées se creusèrent, au lieu que tu leur avais assigné.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
Tu poses une limite que les eaux ne franchiront plus: elles ne reviendront plus couvrir la terre.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
Il envoie les sources dans les vallées; elles s'écoulent entre les montagnes.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
Elles abreuvent tous les animaux des champs, les onagres viennent y étancher leur soif.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
Les oiseaux du ciel habitent sur leurs bords, et font résonner leur voix dans le feuillage.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
De sa haute demeure il arrose les montagnes; la terre se rassasie du fruit de tes œuvres.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
Il fait croître l'herbe pour les troupeaux, et les plantes pour l'usage de l'homme; Il tire le pain du sein de la terre,
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
et le vin qui réjouit le cœur de l'homme; il lui donne l'huile qui brille sur sa face, et le pain qui affermit son cœur.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
Les arbres de Yahweh sont pleins de sève, et les cèdres du Liban qu'il a plantés.
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
C'est là que les oiseaux font leurs nids, et la cigogne qui habite dans les cyprès.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
Les montagnes élevées sont pour les chamois, les rochers sont l'abri des gerboises.
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
Il a fait la lune pour marquer les temps, et le soleil qui connaît l'heure de son coucher.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
Il amène les ténèbres, et il est nuit; aussitôt se mettent en mouvement toutes les bêtes de la forêt.
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
Les lionceaux rugissent après la proie, et demandent à Dieu leur nourriture.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
Le soleil se lève: ils se retirent, et se couchent dans leurs tanières.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
L'homme sort alors pour sa tâche, et pour son travail jusqu'au soir.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
Que tes œuvres sont nombreuses, Yahweh! Tu les as toutes faites avec sagesse; La terre est remplie de tes biens.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
Voici la mer, large et vaste: là fourmillent sans nombre des animaux petits et grands;
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
là se promènent les navires, et le léviathan que tu as formé pour se jouer dans les flots.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
Tous attendent de toi que tu leur donnes la nourriture en son temps.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
Tu la leur donnes, et ils la recueillent; Tu ouvres ta main, et ils se rassasient de tes biens.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
Tu caches ta face: ils sont dans l'épouvante; tu leur retire le souffle: ils expirent, et retournent dans leur poussière.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
Tu envoies ton souffle: ils sont créés, et tu renouvelles la face de la terre.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
Que la gloire de Yahweh subsiste à jamais! Que Yahweh se réjouisse de ses œuvres!
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
Il regarde la terre et elle tremble; il touche les montagnes, et elles fument.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
Je veux chanter Yahweh tant que je vivrai, célébrer mon Dieu tant que j'existerai.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
Puisse mon cantique lui être agréable! Moi, je mets ma joie en Yahweh.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
Que les pécheurs disparaissent de la terre, et que les méchants ne soient plus! Mon âme, bénis Yahweh! Alleluia!
