< Zəbur 104 >

1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
Bless, O my soul, YHWH! YHWH, my God, You have been very great, You have put on splendor and majesty.
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
Covering Himself [with] light as a garment, Stretching out the heavens as a curtain,
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
Who is laying the beam of His upper chambers in the waters, Who is making thick clouds His chariot, Who is walking on wings of wind,
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
Making His messengers—the winds, His ministers—the flaming fire.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
He has founded earth on its bases, It is not moved for all time and forever.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
The abyss! You have covered it as with clothing, Waters stand above hills.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
They flee from Your rebuke, They hurry away from the voice of Your thunder.
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
They go up hills—they go down valleys, To a place You have founded for them.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
You have set a border, they do not pass over, They do not turn back to cover the earth.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
He is sending forth fountains in valleys, They go on between hills.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
They water every beast of the field, Wild donkeys break their thirst.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
The bird of the heavens dwells by them, From between the branches They give forth the voice.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
Watering hills from His upper chambers, The earth is satisfied from the fruit of Your works.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
Causing grass to spring up for livestock, And herb for the service of man, To bring forth bread from the earth,
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
And wine—it makes the heart of man glad, To cause the face to shine from oil, And bread—it supports the heart of man.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
The trees of YHWH [are] satisfied, Cedars of Lebanon that He has planted,
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
Where birds make nests, The stork—the firs [are] her house.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
The high hills [are] for wild goats, rocks [are] a refuge for hyraxes,
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
He made the moon for seasons, The sun has known his place of entrance.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
You set darkness, and it is night, Every beast of the forest creeps in it.
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
The young lions are roaring for prey, And to seek their food from God.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
The sun rises, they are gathered, And they crouch in their dens.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
Man goes forth to his work, And to his service—until evening.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
How many have been Your works, O YHWH, You have made all of them in wisdom, The earth is full of your possessions.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
This, the sea, great and broad of sides, There [are] moving things—innumerable, Living creatures—small with great.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
There ships go—[and] leviathan, That You have formed to play in it.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
All of them look to You, To give their food in its season.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
You give to them—they gather, You open Your hand—they [are] satisfied [with] good.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
You hide Your face—they are troubled, You gather their spirit—they expire, And they return to their dust.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
You send out Your Spirit, they are created, And You renew the face of the ground.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
The glory of YHWH is for all time, YHWH rejoices in His works,
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
Who is looking to earth, and it trembles, He comes against hills, and they smoke.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
I sing to YHWH during my life, I sing praise to my God while I exist.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
My meditation on Him is sweet, I rejoice in YHWH.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
Sinners are consumed from the earth, And the wicked are no more. Bless, O my soul, YHWH. Praise YAH!

< Zəbur 104 >