< Zəbur 104 >

1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
To David himself. Bless the Lord, O my soul. O Lord my God, you are exceedingly great. You have clothed yourself with confession and beauty;
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
you are dressed with light like a garment, while you stretch out heaven like a tent.
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
You cover its heights with water. You set the clouds as your stairs. You walk upon the wings of the winds.
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
You make your Angels a breath of life, and your ministers a burning fire.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
You founded the earth upon its stable base. It will not be bent from age to age.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
The abyss, like a garment, is its clothing. The waters will remain standing above the mountains.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
At your rebuke, they will flee. At the voice of your thunder, they will dread.
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
The mountains ascend, and the plains descend, to the place which you have founded for them.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
You have set a limit that they will not cross. And they will not return to cover the earth.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
You spring forth fountains in steep valleys. The waters will cross through the midst of the mountains.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
All the wild beasts of the field will drink. The wild donkeys will anticipate in their thirst.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
Above them, the flying things of the air will dwell. From the midst of the rocks, they will utter voices.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
You irrigate the mountains from your heights. The earth will be satiated from the fruit of your works,
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
producing grass for cattle and herbs for the service of men. So may you draw bread from the earth,
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
and wine, in order to cheer the heart of man. Then he may gladden his face with oil, and bread will confirm the heart of man.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
The trees of the field will be saturated, along with the cedars of Lebanon, which he planted.
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
There, the sparrows will make their nests. The leader of them is the house of the heron.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
The heights of the hills are for the deer; the rock is a refuge for the hedgehog.
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
He has made the moon for seasons; the sun knows its setting.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
You appointed darkness, and it has become night; all the beasts of the forest will cross through it.
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
The young lions will roar, while searching for and seizing their meal from God.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
The sun arose, and they were gathered together; and in their dens, they will lie down together.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
Man will go forth to his work and to his activities, until the evening.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
How great are your works, O Lord! You have made all things in wisdom. The earth has been filled with your possessions.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
This sea is great and its hands are spacious. There are creeping things without number: the small animals with the great.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
There, the ships will pass by this sea-serpent that you have formed to mock them.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
All these expect you to give them food in due time.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
What you give to them, they will gather. When you open your hand, they will all be filled with goodness.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
But if you turn your face away, they will be disturbed. You will take away their breath, and they will fail, and they will return to their dust.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
You will send forth your Spirit, and they will be created. And you will renew the face of the earth.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
May the glory of the Lord be for all ages. The Lord will rejoice in his works.
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
He considers the earth, and he makes it tremble. He touches the mountains, and they smoke.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
I will sing to the Lord with my life. I will sing psalms to my God, as long as I am.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
May my speech be pleasing to him. Truly, I will take delight in the Lord.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
Let sinners fade away from the earth, along with the unjust, so that they may not be. Bless the Lord, O my soul.

< Zəbur 104 >