Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
Bless the LORD, O my soul! O LORD my God, You are very great; You are clothed with splendor and majesty.
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
He wraps Himself in light as with a garment; He stretches out the heavens like a tent,
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
laying the beams of His chambers in the waters above, making the clouds His chariot, walking on the wings of the wind.
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
He makes the winds His messengers, flames of fire His servants.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
He set the earth on its foundations, never to be moved.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
You covered it with the deep like a garment; the waters stood above the mountains.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
At Your rebuke the waters fled; at the sound of Your thunder they hurried away—
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
the mountains rose and the valleys sank to the place You assigned for them—
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
You set a boundary they cannot cross, that they may never again cover the earth.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
He sends forth springs in the valleys; they flow between the mountains.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
They give drink to every beast of the field; the wild donkeys quench their thirst.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
The birds of the air nest beside the springs; they sing among the branches.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
He waters the mountains from His chambers; the earth is satisfied by the fruit of His works.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
He makes the grass grow for the livestock and provides crops for man to cultivate, bringing forth food from the earth:
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
wine that gladdens the heart of man, oil that makes his face to shine, and bread that sustains his heart.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
The trees of the LORD have their fill, the cedars of Lebanon that He planted,
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
where the birds build their nests; the stork makes her home in the cypresses.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
The high mountains are for the wild goats, the cliffs a refuge for the rock badgers.
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
He made the moon to mark the seasons; the sun knows when to set.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
You bring darkness, and it becomes night, when all the beasts of the forest prowl.
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
The young lions roar for their prey and seek their food from God.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
The sun rises, and they withdraw; they lie down in their dens.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
Man goes forth to his work and to his labor until evening.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
How many are Your works, O LORD! In wisdom You have made them all; the earth is full of Your creatures.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
Here is the sea, vast and wide, teeming with creatures beyond number, living things both great and small.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
There the ships pass, and Leviathan, which You formed to frolic there.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
All creatures look to You to give them their food in due season.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
When You give it to them, they gather it up; when You open Your hand, they are satisfied with good things.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
When You hide Your face, they are terrified; when You take away their breath, they die and return to dust.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
When You send Your Spirit, they are created, and You renew the face of the earth.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
May the glory of the LORD endure forever; may the LORD rejoice in His works.
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
He looks on the earth, and it trembles; He touches the mountains, and they smolder.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God while I have my being.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
May my meditation be pleasing to Him, for I rejoice in the LORD.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
May sinners vanish from the earth and the wicked be no more. Bless the LORD, O my soul. Hallelujah!
