Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!
