< Zəbur 103 >

1 Davudun məzmuru. Rəbbə alqış et, ey könlüm, Ey bütün varlığım, Onun müqəddəs adına alqış et!
Un psalm al lui David. Binecuvântează pe DOMNUL, sufletul meu și tot ce este înăuntrul meu, să binecuvânteze numele lui sfânt.
2 Rəbbə alqış et, ey könlüm, Unutma etdiyi yaxşılıqları:
Binecuvântează pe DOMNUL, sufletul meu, și nu uita niciuna din binefacerile lui,
3 Odur bütün təqsirlərini əfv edən, Bütün xəstəliklərinə şəfa verən.
El, care iartă toate nelegiuirile tale, care vindecă toate bolile tale,
4 Odur həyatını məzara düşməkdən qurtaran, Məhəbbətin, mərhəmətin tacını başına qoyan.
Care îți răscumpără viața de la groapă, care te încoronează cu bunătate iubitoare și îndurări blânde,
5 Odur ömür boyu səni bərəkəti ilə doyduran, Səni təzələyib gənc, gümrah qartala oxşadan.
Care îți satură gura cu bunătăți; așa că tinerețea ta este înnoită precum a acvilei.
6 Rəbb bütün miskinlər üçün Haqq və ədalət edir.
DOMNUL face dreptate și judecată pentru toți cei oprimați.
7 Yollarını Musaya, Əməllərini İsrail övladlarına göstərib.
El a făcut cunoscute căile sale lui Moise, faptele sale copiilor lui Israel.
8 Rəbb rəhmli və lütfkardır, Hədsiz səbirli və bol məhəbbətlidir.
DOMNUL este milos și cu har, încet la mânie și plin de milă.
9 Həmişə töhmətləndirməz, Qəzəbi sonsuza qədər sürməz.
El nu va certa continuu, nici nu își va ține mânia pentru totdeauna.
10 Bizimlə günahlarımıza görə davranmaz, Təqsirlərimizin əvəzini çıxmaz.
El nu s-a purtat cu noi după păcatele noastre; nici nu ne-a răsplătit conform nelegiuirilor noastre.
11 Çünki göylər yerdən nə qədər ucadırsa, Ondan qorxanlara olan məhəbbəti o qədər böyükdür.
Căci așa cum cerul este înalt deasupra pământului, atât de mare este mila lui spre cei ce se tem de el.
12 Nə qədər şərq qərbdən uzaqdırsa, Qanunsuzluqlarımızı bizdən o qədər uzaqlaşdırıb.
Cât de departe este răsăritul de apus, atât de departe a mutat el fărădelegile noastre de la noi.
13 Ata övladlarına rəhm etdiyi kimi Rəbb də Ondan qorxanlara elə rəhm edir.
Precum un tată se îndură de copiii săi, așa se îndură DOMNUL de cei ce se tem de el.
14 Çünki necə yarandığımızı bilir, Torpaqdan düzəlməyimizi unutmur.
Căci el știe urzeala noastră; își amintește că noi suntem țărână.
15 İnsanınsa ömrü bir ota oxşar, Çəmən gülləri kimi çiçək açar,
Cât despre om, zilele lui sunt ca iarba, ca o floare din câmp, așa înflorește el.
16 Üstündən yel əsərkən yox olur, Yerində izi belə, qalmır.
Căci vântul trece peste ea și aceasta s-a dus; și locul ei nu va mai fi cunoscut.
17 Rəbbin isə Ondan qorxanlara olan məhəbbəti, Onların övladlarına olan salehliyi Əzəldən var, bu əbədi qalacaq.
Dar mila DOMNULUI este din veșnicie în veșnicie peste cei ce se tem de el, și dreptatea lui la copiii copiilor lor,
18 Onun əhdinə vəfa edənlərə bunları göstərir, Qayda-qanunlarını yerinə yetirənləri unutmur.
Pentru cei ce țin legământul său și își amintesc poruncile lui pentru a le împlini.
19 Rəbb taxtını göylərdə qurub, Hər yerdə hökmranlıq edir.
DOMNUL a pregătit tronul său în ceruri; și împărăția lui stăpânește peste toate.
20 Rəbbə alqış edin, ey Onun mələkləri, Ey Onun sözünə baxıb icra edən qüdrətli igidlər!
Binecuvântați pe DOMNUL, voi îngerii lui, tari în putere, care împliniți poruncile lui, dând ascultare vocii cuvintelor sale.
21 Rəbbə alqış edin, ey səmanın bütün orduları, İradəsini yerinə yetirən xidmətçiləri!
Binecuvântați pe DOMNUL, voi toate oștirile sale, voi servitori ai lui, care faceți voia lui.
22 Rəbbə alqış edin, ey Onun yaratdıqları, Ey Onun hökm etdiyi yer üzərində olan bütün varlıqlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm!
Binecuvântați pe DOMNUL, toate lucrările lui în toate locurile stăpânirii lui; binecuvântează pe DOMNUL, suflete al meu.

< Zəbur 103 >