Zəbur 103
1 Davudun məzmuru. Rəbbə alqış et, ey könlüm, Ey bütün varlığım, Onun müqəddəs adına alqış et!
Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!
2 Rəbbə alqış et, ey könlüm, Unutma etdiyi yaxşılıqları:
Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!
3 Odur bütün təqsirlərini əfv edən, Bütün xəstəliklərinə şəfa verən.
Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,
4 Odur həyatını məzara düşməkdən qurtaran, Məhəbbətin, mərhəmətin tacını başına qoyan.
han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,
5 Odur ömür boyu səni bərəkəti ilə doyduran, Səni təzələyib gənc, gümrah qartala oxşadan.
han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.
6 Rəbb bütün miskinlər üçün Haqq və ədalət edir.
Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.
7 Yollarını Musaya, Əməllərini İsrail övladlarına göstərib.
Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.
8 Rəbb rəhmli və lütfkardır, Hədsiz səbirli və bol məhəbbətlidir.
Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.
9 Həmişə töhmətləndirməz, Qəzəbi sonsuza qədər sürməz.
Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.
10 Bizimlə günahlarımıza görə davranmaz, Təqsirlərimizin əvəzini çıxmaz.
Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.
11 Çünki göylər yerdən nə qədər ucadırsa, Ondan qorxanlara olan məhəbbəti o qədər böyükdür.
For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.
12 Nə qədər şərq qərbdən uzaqdırsa, Qanunsuzluqlarımızı bizdən o qədər uzaqlaşdırıb.
So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.
13 Ata övladlarına rəhm etdiyi kimi Rəbb də Ondan qorxanlara elə rəhm edir.
Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.
14 Çünki necə yarandığımızı bilir, Torpaqdan düzəlməyimizi unutmur.
For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.
15 İnsanınsa ömrü bir ota oxşar, Çəmən gülləri kimi çiçək açar,
Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.
16 Üstündən yel əsərkən yox olur, Yerində izi belə, qalmır.
Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.
17 Rəbbin isə Ondan qorxanlara olan məhəbbəti, Onların övladlarına olan salehliyi Əzəldən var, bu əbədi qalacaq.
Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,
18 Onun əhdinə vəfa edənlərə bunları göstərir, Qayda-qanunlarını yerinə yetirənləri unutmur.
mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.
19 Rəbb taxtını göylərdə qurub, Hər yerdə hökmranlıq edir.
Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.
20 Rəbbə alqış edin, ey Onun mələkləri, Ey Onun sözünə baxıb icra edən qüdrətli igidlər!
Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!
21 Rəbbə alqış edin, ey səmanın bütün orduları, İradəsini yerinə yetirən xidmətçiləri!
Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!
22 Rəbbə alqış edin, ey Onun yaratdıqları, Ey Onun hökm etdiyi yer üzərində olan bütün varlıqlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm!
Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!
