< Zəbur 103 >

1 Davudun məzmuru. Rəbbə alqış et, ey könlüm, Ey bütün varlığım, Onun müqəddəs adına alqış et!
Dávidtól. Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót s egész belsőm az ő szent nevét!
2 Rəbbə alqış et, ey könlüm, Unutma etdiyi yaxşılıqları:
Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót s ne feledkezzél meg mind az ő tetteiről!
3 Odur bütün təqsirlərini əfv edən, Bütün xəstəliklərinə şəfa verən.
Ő az, ki megbocsátja minden bűnödet, ki meggyógyítja minden betegségedet;
4 Odur həyatını məzara düşməkdən qurtaran, Məhəbbətin, mərhəmətin tacını başına qoyan.
ki veremből váltja meg éltedet, ki körülvesz téged szeretettel s irgalommal;
5 Odur ömür boyu səni bərəkəti ilə doyduran, Səni təzələyib gənc, gümrah qartala oxşadan.
ki jóval tartja el díszedet, hogy megújhodik sasként ifjúságod.
6 Rəbb bütün miskinlər üçün Haqq və ədalət edir.
Igazságot tesz az Örökkévaló és jogot mind a zsaroltaknak.
7 Yollarını Musaya, Əməllərini İsrail övladlarına göstərib.
Megismerteti útjait Mózessel, Izraél fiaival cselekvéseit:
8 Rəbb rəhmli və lütfkardır, Hədsiz səbirli və bol məhəbbətlidir.
irgalmas és kegyelmes az Örökkévaló, hosszantűrő és bőséges a szeretetben.
9 Həmişə töhmətləndirməz, Qəzəbi sonsuza qədər sürməz.
Nem mindétig fog pörölni s nem örökké haragot tartani.
10 Bizimlə günahlarımıza görə davranmaz, Təqsirlərimizin əvəzini çıxmaz.
Nem vétkeink szerint járt el velünk, s nem bűneink szerint bánt velünk.
11 Çünki göylər yerdən nə qədər ucadırsa, Ondan qorxanlara olan məhəbbəti o qədər böyükdür.
Mert amint magas az ég a föld fölött: hatalmas volt szeretete az ő tisztelői fölött.
12 Nə qədər şərq qərbdən uzaqdırsa, Qanunsuzluqlarımızı bizdən o qədər uzaqlaşdırıb.
Amint távol van kelet nyugattól: eltávolította tőlünk bűntetteinket.
13 Ata övladlarına rəhm etdiyi kimi Rəbb də Ondan qorxanlara elə rəhm edir.
Amint atya irgalmaz gyermekeinek, irgalmazott az Örökkévaló az ő tisztelőinek.
14 Çünki necə yarandığımızı bilir, Torpaqdan düzəlməyimizi unutmur.
Mert ő ismeri hajlamunkat, emlékezik rá, hogy por vagyunk.
15 İnsanınsa ömrü bir ota oxşar, Çəmən gülləri kimi çiçək açar,
Halandónak akár fű a napjai, mint a mező virága úgy virágzik;
16 Üstündən yel əsərkən yox olur, Yerində izi belə, qalmır.
mert szél vonult el rajta s nincsen, s nem ismeri őt többé a helye.
17 Rəbbin isə Ondan qorxanlara olan məhəbbəti, Onların övladlarına olan salehliyi Əzəldən var, bu əbədi qalacaq.
De az Örökkévaló szeretete öröktől-örökké van tisztelői fölött, s igazsága jut gyermekeik gyermekeinek:
18 Onun əhdinə vəfa edənlərə bunları göstərir, Qayda-qanunlarını yerinə yetirənləri unutmur.
azoknak kik szövetségét megőrzik s megemlékeznek rendeleteiről, hogy megtegyék.
19 Rəbb taxtını göylərdə qurub, Hər yerdə hökmranlıq edir.
Az Örökkévaló az égben szilárdította meg trónját és királysága a mindenségen uralkodik.
20 Rəbbə alqış edin, ey Onun mələkləri, Ey Onun sözünə baxıb icra edən qüdrətli igidlər!
Áldjátok az Örökkévalót, ti angyalai, ti hatalmas erejűek, akik végezitek igéjét, hallgatván igéjének szavára!
21 Rəbbə alqış edin, ey səmanın bütün orduları, İradəsini yerinə yetirən xidmətçiləri!
Áldjátok az Örökkévalót mind a seregei, szolgálattevői ti, akaratának végzői!
22 Rəbbə alqış edin, ey Onun yaratdıqları, Ey Onun hökm etdiyi yer üzərində olan bütün varlıqlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm!
Áldjátok az Örökkévalót, mind a művei ti, uralmának minden helyein! Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót!

< Zəbur 103 >