Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Bön av en betryckt, när han försmäktar och utgjuter sitt bekymmer inför HERREN.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
HERRE, hör min bön, och låt mitt rop komma inför dig.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Dölj icke ditt ansikte för mig, när jag är i nöd. Böj ditt öra till mig; när jag ropar, så skynda att svara mig.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Ty mina dagar hava försvunnit såsom rök, benen i min kropp äro förtorkade såsom av eld.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Mitt hjärta är förbränt såsom gräs och förvissnat; ty jag förgäter att äta mitt bröd.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
För min högljudda suckans skull tränga benen i min kropp ut till huden.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Jag är lik en pelikan i öknen, jag är såsom en uggla bland ruiner.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Jag får ingen sömn och har blivit lik en ensam fågel på taket.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Hela dagen smäda mig mina fiender; de som rasa mot mig förbanna med mitt namn.
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
Ty jag äter aska såsom bröd och blandar min dryck med gråt,
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
för din vredes och förtörnelses skull, därför att du har gripit mig och kastat mig bort.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Mina dagar äro såsom skuggan, när den förlänges, och jag själv förvissnar såsom gräs.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Men du, o HERRE, tronar evinnerligen, och din åminnelse varar från släkte till släkte.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Du skall stå upp och förbarma dig över Sion; se, det är tid att du bevisar det nåd; ja, stunden har kommit.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Ty dina tjänare hava dess stenar kära och ömka sig över dess grus.
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
Då skola hedningarna frukta HERRENS namn och alla jordens konungar din härlighet,
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
när en gång HERREN har byggt upp Sion och uppenbarat sig i sin härlighet;
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
när han har vänt sig till de utblottades bön och upphört att förakta deras bön.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Det skall tecknas upp för ett kommande släkte, och det folk som varder skapat skall lova HERREN,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
att han har blickat ned från sin heliga höjd, att HERREN har skådat från himmelen ned till jorden,
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
för att höra den fångnes klagan, för att befria dödens barn,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
på det att man i Sion må förkunna HERRENS namn och hans lov i Jerusalem,
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
när alla folk församlas, och alla riken, för att tjäna HERREN.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Han har på vägen nedböjt min kraft, han har förkortat mina dagar.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Jag säger: Min Gud, tag mig icke bort i mina halva dagar, du vilkens år vara från släkte till släkte.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
I urtiden lade du jordens grund, och himlarna äro dina händer verk:
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
de skola förgås, men du förbliver, de skola alla nötas ut såsom en klädnad; du skall förvanda dem såsom man byter om sin dräkt, och de fara hän.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Men du är densamme, och dina år skola icke hava någon ände. Dina tjänares barn skola få bo i landet, och deras avkomma skall bestå inför dig.
