Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Jehová, oye mi oración, y venga mi clamor a ti.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia inclina a mí tu oreja; el día que te invocare, apresúrate a responderme.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Porque mis días se han consumido como humo; y mis huesos son quemados como en hogar.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mi corazón fue herido, y se secó como la yerba; por lo cual me olvidé de comer mi pan.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Por la voz de mi gemido mis huesos se han pegado a mi carne.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Soy semejante al pelícano del desierto: soy como el búho de las soledades.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Velo, y soy como el pájaro solitario sobre el tejado.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Cada día me afrentan mis enemigos; los que se enfurecen contra mí, conspiran contra mí.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Por lo cual yo como la ceniza a manera de pan; y mi bebida mezclo con lloro,
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
A causa de tu enojo y de tu ira: porque me alzaste, y me arrojaste.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Mis días son como la sombra que se va: y yo como la yerba me he secado.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Mas tú, Jehová, para siempre permanecerás; y tu memoria para generación y generación.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Tú levantándote habrás misericordia de Sión, porque es tiempo de tener misericordia de ella: porque el plazo es llegado.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Porque tus siervos amaron sus piedras: y del polvo de ella tuvieron compasión.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Y temerán las naciones el nombre de Jehová: y todos los reyes de la tierra tu gloria.
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
Por cuanto Jehová habrá edificado a Sión; y será visto en su gloria.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
Habrá mirado a la oración de los solitarios: y no habrá desechado el ruego de ellos.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Escribirse ha esto para la generación postrera: y el pueblo que se criará, alabará a Jehová.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Porque miró de lo alto de su santuario: Jehová miró desde los cielos a la tierra,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
Para oír el gemido de los presos: para soltar a los sentenciados a muerte:
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
Porque publiquen en Sión el nombre de Jehová: y su alabanza en Jerusalem,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
Cuando los pueblos se congregaren en uno, y los reinos para servir a Jehová.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
El afligió mi fuerza en el camino, acortó mis días.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días; por generación de generaciones son tus años.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Tú fundaste la tierra antiguamente, y los cielos son obra de tus manos.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Ellos perecerán, y tú permanecerás; y todos ellos como un vestido se envejecerán, como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
Mas tú, el mismo, y tus años no se acabarán.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Los hijos de tus siervos habitarán, y su simiente será afirmada delante de ti.
