Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Oratio inopis, cum augeretur, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effunderet precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Percussus sum ut foenum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
A facie irae indignationis tuae: quia elevans allisisti me.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut foenum arui.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Tu autem Domine in aeternum permanes: et memoriale tuum in generatione et generationem.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terrae eius miserebuntur.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam.
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
Quia aedificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Scribantur haec in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de caelo in terram aspexit:
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Respondit ei in via virtutis suae: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generatione et generationem anni tui.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt caeli.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in saeculum dirigetur.
