Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.]
