< Zəbur 102 >

1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
ヱホバよわが祈をききたまへ 願くはわが號呼のこゑの御前にいたらんことを
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
わが窮苦の日みかほを蔽ひたまふなかれ なんぢの耳をわれにかたぶけ 我がよぶ日にすみやかに我にこたへたまへ
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
わがもろもろの日は煙のごとくきえ わが骨はたきぎのごとく焚るるなり
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
わがこころは草のごとく撃れてしほれたり われ糧をくらふを忘れしによる
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
わが歎息のこゑによりてわが骨はわが肉につく
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
われは野の鸅鸕のごとく荒たる跡のふくろふのごとくになりぬ
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
われ醒てねぶらず ただ友なくして屋蓋にをる雀のごとくなれり
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
わが仇はひねもす我をそしる 猖狂ひて我をせむるもの我をさして誓ふ
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
われは糧をくらふごとくに灰をくらひ わが飮ものには涙をまじへたり
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
こは皆なんぢの怒と忿恚とによりてなり なんぢ我をもたげてなげすて給へり
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
わが齡はかたぶける日影のごとし またわれは草のごとく萎れたり
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
されどヱホバよなんぢは永遠にながらへ その名はよろづ世にながらへん
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
なんぢ起てシオンをあはれみたまはん そはシオンに恩惠をほどこしたまふときなり そのさだまれる期すでに來れり
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
なんぢの僕はシオンの石をもよろこび その塵をさへ愛しむ
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
もろもろの國はヱホバの名をおそれ 地のもろもろの王はその榮光をおそれん
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
ヱホバはシオンをきづき榮光をもてあらはれたまへり
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
ヱホバは乏しきものの祈をかへりみ彼等のいのりを藐しめたまはざりき
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
來らんとするのちの世のためにこの事をしるさん 新しくつくられたる民はヤハをほめたたふべし
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
ヱホバその聖所のたかき所よりみおろし天より地をみたまへり
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
こは俘囚のなげきをきき死にさだまれる者をときはなち
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
人々のシオンにてヱホバの名をあらはしヱルサレムにてその頌美をあらはさんが爲なり
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
かかる時にもろもろの民もろもろの國つどひあつまりてヱホバに事へまつらん
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
ヱホバはわがちからを途にておとろへしめ わが齢をみじかからしめ給へり
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
我いへりねがはくはわが神よわがすべての日のなかばにて我をとりさりたまふなかれ 汝のよはひは世々かぎりなし
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
汝いにしへ地の基をすゑたまへり 天もまたなんぢの手の工なり
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
これらは亡びん されど汝はつねに存らへたまはん これらはみな衣のごとくふるびん 汝これらを袍のごとく更たまはん されば彼等はかはらん
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
然れども汝はかはることなし なんぢの齢はをはらざるなり
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
汝のしもべの子輩はながらへん その裔はかたく前にたてらるべし

< Zəbur 102 >