Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Ein Gebet des Elenden, wenn er schmachtet und seine Klage vor dem HERRN ausschüttet. O HERR, höre mein Gebet, und mein Schreien komme vor dich!
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Verbirg dein Angesicht nicht vor mir am Tage meiner Not; neige dein Ohr zu mir; am Tage, da ich dich anrufe, erhöre mich eilends!
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Denn meine Tage sind in Rauch aufgegangen, und meine Gebeine glühen wie ein Ofen.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mein Herz ist geschlagen und verdorrt wie Gras; denn ich habe vergessen, mein Brot zu essen.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Vor lauter Seufzen kleben meine Knochen an meinem Fleisch.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Ich gleiche einer Rohrdommel in der Wüste, bin wie ein Käuzlein in den Ruinen;
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
ich wache und bin wie ein einsamer Vogel auf dem Dach.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Täglich schmähen mich meine Feinde, und die wider mich toben, schwören bei mir;
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
denn ich esse Asche wie Brot und mische meinen Trank mit Tränen
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
wegen deines Grimms und deines Zorns, daß du mich aufgehoben und hingeschleudert hast.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Meine Tage sind wie ein langgestreckter Schatten, und ich verdorre wie Gras.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Aber du, o HERR, bleibst ewig und dein Gedächtnis von einem Geschlecht zum andern.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Du wollest dich aufmachen und dich über Zion erbarmen; denn es ist Zeit, daß du ihr gnädig seiest, die Stunde ist gekommen!
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Denn deine Knechte lieben Zions Steine und trauern über ihren Schutt.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Dann werden die Heiden den Namen des HERRN fürchten und alle Könige auf Erden deine Herrlichkeit,
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
wenn der HERR Zion gebaut hat und erschienen ist in seiner Herrlichkeit,
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
wenn er sich zum Gebet der Heimatlosen gewendet und ihr Gebet nicht verachtet hat.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Das wird man aufschreiben für das spätere Geschlecht, und das Volk, das geschaffen werden soll, wird den HERRN loben,
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
daß er herabgeschaut hat von der Höhe seines Heiligtums, daß der HERR vom Himmel zur Erde geblickt hat,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
zu hören das Seufzen der Gefangenen und loszumachen die Kinder des Todes;
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
auf daß sie den Namen des HERRN preisen zu Zion und sein Lob in Jerusalem,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
wenn die Völker sich versammeln allzumal und die Königreiche, dem HERRN zu dienen.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Er hat auf dem Wege meine Kraft gebeugt, meine Tage verkürzt.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Ich spreche: Mein Gott, nimm mich nicht weg in der Hälfte meiner Tage! Deine Jahre währen für und für.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Du hast vormals die Erde gegründet, und die Himmel sind deiner Hände Werk.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Sie werden vergehen, du aber bleibst; sie alle werden wie ein Kleid veralten, wie ein Gewand wirst du sie wechseln, und sie werden verschwinden.
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
Du aber bleibst, der du bist, und deine Jahre nehmen kein Ende!
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Die Kinder deiner Knechte werden bleiben, und ihr Same wird vor dir bestehen.
