Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Ein Gebet des Elenden, so er betrübt ist und seine Klage vor dem HERRN ausschüttet. HERR, höre mein Gebet und laß mein Schreien zu dir kommen!
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Verbirg dein Antlitz nicht vor mir in der Not, neige deine Ohren zu mir; wenn ich dich anrufe, so erhöre mich bald!
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Denn meine Tage sind vergangen wie ein Rauch, und meine Gebeine sind verbrannt wie ein Brand.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mein Herz ist geschlagen und verdorrt wie Gras, daß ich auch vergesse, mein Brot zu essen.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Mein Gebein klebt an meinem Fleisch vor Heulen und Seufzen.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Ich bin wie eine Rohrdommel in der Wüste; ich bin gleich wie ein Käuzlein in den verstörten Stätten.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Ich wache und bin wie ein einsamer Vogel auf dem Dache.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Täglich schmähen mich meine Feinde; und die mich verspotten, schwören bei mir.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Denn ich esse Asche wie Brot und mische meinen Trank mit Weinen
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
vor deinem Drohen und Zorn, daß du mich aufgehoben und zu Boden gestoßen hast.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Meine Tage sind dahin wie Schatten, und ich verdorre wie Gras.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Du aber, HERR, bleibst ewiglich und dein Gedächtnis für und für.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Du wollest dich aufmachen und über Zion erbarmen; denn es ist Zeit, daß du ihr gnädig seist, und die Stunde ist gekommen.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Denn deine Knechte wollten gerne, daß sie gebaut würde, und sähen gerne, daß ihre Steine und Kalk zugerichtet würden,
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
daß die Heiden den Namen des HERRN fürchten und alle Könige auf Erden dein Ehre,
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
daß der HERR Zion baut und erscheint in seiner Ehre.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
Er wendet sich zum Gebet der Verlassenen und verschmäht ihr Gebet nicht.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Das werde geschrieben auf die Nachkommen; und das Volk, das geschaffen soll werden, wird den HERRN loben.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Denn er schaut von seiner heiligen Höhe, und der HERR sieht vom Himmel auf die Erde,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
daß er das Seufzen des Gefangenen höre und losmache die Kinder des Todes,
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
auf daß sie zu Zion predigen den Namen des HERRN und sein Lob zu Jerusalem,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
wenn die Völker zusammenkommen und die Königreiche, dem HERRN zu dienen.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Er demütigt auf dem Wege meine Kraft; er verkürzt meine Tage.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Ich sage: Mein Gott, nimm mich nicht weg in der Hälfte meiner Tage! Deine Jahre währen für und für.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Du hast vormals die Erde gegründet, und die Himmel sind deiner Hände Werk.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Sie werden vergehen, aber du bleibest. Sie werden veralten wie ein Gewand; sie werden verwandelt wie ein Kleid, wenn du sie verwandeln wirst.
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
Du aber bleibest, wie du bist, und deine Jahre nehmen kein Ende.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Die Kinder deiner Knechte werden bleiben, und ihr Same wird vor dir gedeihen.
