Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Gebet eines Elenden, wenn er schmachtet und vor Jahwe seine Klage ausschüttet. Jahwe, höre mein Gebet und laß mein Schreien vor dich kommen!
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Verbirg dein Antlitz nicht vor mir, wenn mir angst ist! Neige dein Ohr zu mir; wenn ich rufe, eilends erhöre mich!
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Denn meine Tage sind wie ein Rauch verschwunden, und meine Gebeine sind wie von Brand durchglüht.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mein Herz ward versengt und verdorrte wie Gras; denn ich vergesse, mein Brot zu essen.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Von meinem lauten Stöhnen klebt mein Gebein an meinem Fleisch.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Ich gleiche dem Pelikan in der Wüste, bin wie ein Käuzlein in Ruinen.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Ich bin schlaflos und klage wie ein einsamer Vogel auf dem Dach.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Unaufhörlich lästern mich meine Feinde; die wider mich toben, schwören bei mir.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Denn ich esse Asche wie Brot und mische meinen Trank mit Thränen
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
wegen deines Grimms und deines Zorns; denn du hast mich emporgehoben und hingeschleudert.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Meine Tage gleichen einem langgestreckten Schatten, und ich verdorre wie Gras.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Du aber, Jahwe, thronst ewig, und dein Name währt durch alle Geschlechter.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Du wirst dich erheben, dich Zions zu erbarmen; denn es ist Zeit, sie zu begnadigen, denn die ihr bestimmte Frist ist eingetreten.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Denn deine Knechte hängen mit Liebe an ihren Steinen und jammern über ihren Schutt.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Und die Heiden werden den Namen Jahwes fürchten, und alle Könige der Erde deine Herrlichkeit,
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
weil Jahwe Zion wieder aufgebaut hat, erschienen ist in seiner Herrlichkeit,
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
sich dem Gebete des Nackten zugewendet und ihr Gebet nicht verschmäht hat.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Aufgeschrieben werde solches vom kommenden Geschlecht, und das Volk, das geschaffen werden soll, preise Jahwe,
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
daß er von seiner heiligen Höhe herabgeschaut, Jahwe vom Himmel auf die Erde geblickt hat,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
um das Seufzen des Gefangenen zu hören, die dem Tode Verfallenen loszumachen,
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
daß man in Zion den Namen Jahwes verkünde und seinen Ruhm in Jerusalem,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
wenn sich die Völker allzumal versammeln und die Königreiche, um Jahwe zu dienen.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Er hat auf dem Wege meine Kraft gebeugt, meine Lebenstage verkürzt.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Ich spreche: Mein Gott, nimm mich nicht hinweg in der Hälfte meiner Tage, du, dessen Jahre durch alle Geschlechter währen.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Du hast vor Zeiten die Erde gegründet, und der Himmel ist deiner Hände Werk.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Sie werden vergehen, du aber bleibst: Sie werden insgesamt wie ein Gewand zerfallen; wie ein Kleid wirst du sie wechseln, und sie werden dahinfahren.
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
Du aber bist derselbe, und deine Jahre nehmen kein Ende.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Die Kinder deiner Knechte werden sicher wohnen, und ihre Nachkommen beständig vor dir bleiben.
