Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Gebet für einen Elenden, wenn er verzagt vor dem Herrn seine Klage ausschüttet. Herr! Höre mein Gebet, und laß mein Rufen zu Dir kommen!
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Verbirg Dein Antlitz nicht vor mir! Neig her zu mir Dein Ohr an meinem Trübsalstage! Erhöre schnell mich, wenn ich rufe!
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Denn meine Tage schwinden hin wie Rauch; dem Feuer gleich ist mein Gebein verbrannt.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mein Herz ist dürr, versengt wie Gras; mein täglich Brot vergesse ich zu essen.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Vor meinem lauten Seufzen klebt mein Gebein im Leib zusammen.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Dem Pelikan der Wüste gleiche ich, und Eulen in Ruinen bin ich gleich geworden.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Beim Wachen bin ich wie ein Vöglein, das einsam auf dem Dache weilt.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Mich höhnen täglich meine Feinde, und die mich reizen, nehmen mich zum Fluchen.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Denn Asche esse ich wie Brot und mische meinen Trank mit Tränen
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
vor Deinem Zorne, Deinem Grimm, wenn Du mich aufhebst und zu Boden wirfst.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Dem langen Schatten gleichen meine Tage; wie Gras verdorre ich.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Doch Du, Herr, thronest ewiglich; Dein Name dauert für und für.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Du solltest Dich erheben, Dich Sions wieder zu erbarmen. Ihm Gnade zu erweisen, ist es Zeit; denn die bestimmte Frist ist da.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
So gerne haben Deine Knechte seine Steine und hängen selbst an seinem Schutt in Liebe.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Die Heiden fürchten dann des Herrn Namen und alle Könige der Erde Deine Herrlichkeit. -
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
Erbaut dem Herrn von neuem Sion und zeigt er sich in seinem Herrschertum,
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
und achtet auf der Nackten Flehen, verschmäht er nimmer ihr Gebet,
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
dann schreibe man dies für die Nachwelt auf, damit ein neugeschaffen Volk den Herrn lobpreise!
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Von seiner heiligen Höhe schaue er herab; der Herr vom Himmel auf die Erde blicke,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
um der Gefangenen Gestöhn zu hören, des Todes Kinder zu befreien!
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
Dann künden sie des Herren Ruhm in Sion und zu Jerusalem sein Lob,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
wenn sich die Völker allzumal versammeln und Königreiche, um dem Herrn zu dienen. -
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Ermattet bin ich auf dem Weg; verkürzt sind meine Tage.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Drum flehe ich: "Mein Gott! Nimm mich nicht weg in meiner Tage Hälfte! Du, dessen Jahre Ewigkeiten währen."
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Die Erde, die Du einst gegründet, der Himmel, Deiner Hände Werk,
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
sie schwinden hin, Du aber bleibst. Sie all veralten wie ein Kleid; Du wechselst sie wie ein Gewand. Und wechseln sie,
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
so bleibst Du doch derselbe, und Deine Jahre enden nicht.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
So mögen auch die Kinder Deiner Knechte bleiben, ihr Stamm, solang Du selber bist!
