< Zəbur 102 >

1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Prière d’un malheureux qui se sent défaillir et répand sa plainte devant l’Eternel. Eternel, écoute de grâce ma prière; que ma supplication vienne jusqu’à toi.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Ne me dérobe pas ta face au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; lorsque je t’invoque, exauce-moi sans retard.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Car mes jours se consument dans la fumée, et mes os sont brûlants comme un brasier.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mon cœur est flétri, desséché comme l’herbe, car j’ai oublié de manger mon pain.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
A force de pousser des gémissements, mes os sont collés à ma chair.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu pareil au hibou des ruines.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Je souffre d’insomnie, et suis comme un passereau solitaire sur le toit.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Tous les jours mes ennemis m’insultent; ceux qui sont en rage contre moi font de mon nom une malédiction.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Car j’ai mangé des cendres comme du pain; à mon breuvage j’ai mêlé mes larmes,
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
à cause de ta colère et de ton irritation, puisque tu m’as soulevé et lancé au loin.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Mes jours sont comme une ombre qui s’allonge, et moi, comme l’herbe, je me dessèche.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Mais toi, Eternel, tu trônes à jamais, et ton nom dure de génération en génération.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Tu te lèveras, tu prendras Sion en pitié, car il est temps de lui faire grâce: l’heure est venue!
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Car tes serviteurs affectionnent ses pierres, et ils chérissent jusqu’à sa poussière.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Alors les peuples révéreront le nom de l’Eternel, tous les rois de la terre ta gloire.
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
Car l’Eternel rebâtit Sion, il s’y manifeste dans sa majesté.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
Il se tourne vers la prière du pauvre dénudé, il ne dédaigne pas ses invocations.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Que cela soit consigné par écrit pour les générations futures, afin que le peuple à naître loue l’Eternel!
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Parce qu’il abaisse ses regards de sa hauteur sainte, parce que l’Eternel, du haut du ciel, a les yeux ouverts sur la terre,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
pour entendre les soupirs des captifs, pour briser les liens de ceux qui sont voués à la mort.
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
De la sorte on publiera, dans Sion, le nom de l’Eternel, et ses louanges dans Jérusalem,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
lorsque les nations à l’envi s’y rassembleront, et les empires pour adorer l’Eternel.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Il a épuisé, dans la marche, ma vigueur, il a abrégé mes jours.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
"Mon Dieu, disais-je, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années embrassent toutes les générations.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Jadis tu as fondé la terre, et les cieux sont l’œuvre de tes mains.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Ils périront, eux, mais toi, tu subsisteras; ils s’useront tous comme un vêtement. Tu les changeras comme un habit, et ils passeront,
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
mais toi, tu restes toujours le même, et tes années ne prendront pas fin.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur postérité sera affermie devant toi."

< Zəbur 102 >