Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Prière de l’affligé, quand il est accablé et répand sa plainte devant l’Éternel. Éternel, entends ma prière, et que mon cri vienne jusqu’à toi!
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Ne me cache pas ta face; au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; au jour où je crie, hâte-toi, réponds-moi.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Car mes jours s’évanouissent comme la fumée, et mes os sont brûlés comme un foyer.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mon cœur est frappé, et est desséché comme l’herbe; car j’ai oublié de manger mon pain.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
À cause de la voix de mon gémissement, mes os s’attachent à ma chair.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Je suis devenu semblable au pélican du désert; je suis comme le hibou des lieux désolés.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Je veille, et je suis comme un passereau solitaire sur un toit.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Tout le jour mes ennemis m’outragent; ceux qui sont furieux contre moi jurent par moi.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Car j’ai mangé la cendre comme du pain, et j’ai mêlé de pleurs mon breuvage,
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
À cause de ton indignation et de ta colère; car tu m’as élevé haut, et tu m’as jeté en bas.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Mes jours sont comme l’ombre qui s’allonge, et je deviens sec comme l’herbe.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Mais toi, Éternel! tu demeures à toujours, et ta mémoire est de génération en génération.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Tu te lèveras, tu auras compassion de Sion; car c’est le temps d’user de grâce envers elle, car le temps assigné est venu.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Car tes serviteurs prennent plaisir à ses pierres, et ont compassion de sa poussière.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Alors les nations craindront le nom de l’Éternel, et tous les rois de la terre, ta gloire.
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
Quand l’Éternel bâtira Sion, il paraîtra dans sa gloire.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
Il aura égard à la prière du désolé, et il ne méprisera pas leur prière.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Cela sera écrit pour la génération à venir; et le peuple qui sera créé louera Jah;
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Car il a regardé des lieux hauts de sa sainteté; des cieux l’Éternel a considéré la terre,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
Pour entendre le gémissement du prisonnier, et pour délier ceux qui étaient voués à la mort;
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
Afin qu’on annonce dans Sion le nom de l’Éternel, et sa louange dans Jérusalem,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
Quand les peuples seront rassemblés, et les royaumes, pour servir l’Éternel.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Il a abattu ma force dans le chemin, il a abrégé mes jours.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
J’ai dit: Mon Dieu, ne m’enlève pas à la moitié de mes jours!… Tes années sont de génération en génération!
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l’ouvrage de tes mains;
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Eux, ils périront, mais toi, tu subsisteras; et ils vieilliront tous comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés;
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
Mais toi, tu es le Même, et tes années ne finiront pas.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur semence sera établie devant toi.
