Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
“A prayer of the afflicted, when in deep distress he poureth out his complaint before the Lord.” Hear my prayer, O LORD! And let my cry come unto thee!
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Hide not thy face from me in the day of my trouble; Incline thine ear to me when I call! Answer me speedily!
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
For my life is consumed like smoke, And my bones burn like a brand.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
My heart is smitten and withered like grass; Yea, I forget to eat my bread.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
By reason of my sighing, my bones cleave to my skin;
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
I am like the pelican of the wilderness; I am like an owl amid ruins.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
I am sleepless; I am like a solitary bird upon the house-top.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
All the day long my enemies reproach me; They who rage against me curse by me.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
For I eat ashes like bread, And mingle my drink with tears.
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
On account of thine indignation and thy wrath; For thou hast lifted me up and cast me down!
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
My life is like a declining shadow, And I wither like grass.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
But thou, O LORD! endurest for ever, And thy name from generation to generation!
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Thou wilt arise and have pity upon Zion, For the time to favor her, yea, the set time, is come.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
For thy servants take pleasure in her stones; Yea, they have a regard for her dust.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Then shall the nations fear the name of Jehovah, And all the kings of the earth thy glory.
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
For Jehovah will build up Zion; He will appear in his glory.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
He will regard the prayer of the destitute, And not despise their supplication.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
This shall be written for the generation to come, That the people to be born may praise Jehovah.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
For he looketh down from his holy height, From heaven doth he cast his eye upon the earth,
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
To listen to the sighs of the prisoner. To release those that are doomed to death;
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
That they may declare the name of Jehovah in Zion, And his praise in Jerusalem,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
When the nations are assembled together, And the kingdoms to serve Jehovah.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
He hath weakened my strength on the way, He hath shortened my days.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
I say, O my God! take me not away in the midst of my days! Thy years endure through all generations.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Of old hast thou laid the foundations of the earth, And the heavens are the work of thy hands;
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
They shall perish, but thou shalt endure; Yea, all of them shall wax old like a garment; As a vesture shalt thou change them, And they shall be changed;
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
But thou art the same, And thy years have no end.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
The children of thy servants shall dwell securely, And their posterity shall be established before thee.
