Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
“A prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out before the Lord his complaint.” O Lord, hear my prayer, and let my cry come unto thee.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Hide not thy face from me on the day when I am distressed; incline unto me thy ear; on the day when I call, answer me speedily.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
For my days vanish in smoke, and my bones are burning like a hearth.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Struck [by heat] like the herb and dried up is my heart; for I forget to eat my bread.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
Because of the voice of my groaning my bones cleave to my flesh.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
I am like the pelican of the wilderness: I am become like the owl amid ruins.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
I watch, and I am become like a [night-]bird sitting alone upon the housetop.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
All the day my enemies reproach me: they that mock me swear by me.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
For ashes do I eat like bread, and my drink I mingle with weeping;
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
Because of thy indignation and thy wrath; for thou hadst lifted me up, and hast cast me down.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
My days are like a shadow that declineth; and like the herb I wither.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
But thou, O Lord, wilt sit enthroned for ever; and thy memorial is unto all generations.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Thou wilt indeed arise; thou wilt have mercy upon Zion; for it is time to favor her, for the appointed time is coming.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
For thy servants hold dear her stones, and her very dust they cherish.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Then shall nations fear the name of the Lord, and all the kings of the earth thy glory:
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
When the Lord shalt have built up Zion, he appeareth in his glory;
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
[When] he hath regarded the prayer of the forsaken, and doth not despise their prayer.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
This shall be written down for the latest generation; and the people which shall be created shall praise the Lord.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
For he hath looked down from the height of his sanctuary; the Lord hath cast from heaven his view to the earth:
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
To hear the sighing of the prisoner; to loosen those that are doomed to death:
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
That men may proclaim in Zion the name of the Lord, and his praise in Jerusalem;
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
When people are gathered together, and kingdoms, to serve the Lord.—
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
He hath weakened on the way my strength; he hath shortened my days.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
I will say, O my God! take me not away in the midst of my days: throughout all generations are thy years.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
In olden times didst thou lay the foundations of the earth; and the heavens are the work of thy hands.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
These will indeed perish, but thou wilt ever exist: yea, all of them will wear out like a garment; as a vesture wilt thou change them, and they will be changed;
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
But thou art ever the same, and thy years will have no end.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
The children of thy servants will dwell [securely], and their seed will be firmly established before thee.
