< Zəbur 102 >

1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
HEAR my prayer, O Lord, and let my cry come unto thee.
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Hide not thy face from me in the day when I am in trouble; incline thine ear unto me: in the day when I call answer me speedily.
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth.
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread.
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
By reason of the voice of my groaning my bones cleave to my skin.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert.
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
I watch, and am as a sparrow alone upon the house top.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Mine enemies reproach me all the day; and they that are mad against me are sworn against me.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast lifted me up, and cast me down.
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
My days are like a shadow that declineth; and I am withered like grass.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
But thou, O Lord, shalt endure for ever; and thy remembrance unto all generations.
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Thou shalt arise, and have mercy upon Zion: for the time to favour her, yea, the set time, is come.
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
For thy servants take pleasure in her stones, and favour the dust thereof.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
So the heathen shall fear the name of the Lord, and all the kings of the earth thy glory.
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
When the Lord shall build up Zion, he shall appear in his glory.
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer.
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the Lord.
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
For he hath looked down from the height of his sanctuary; from heaven did the Lord behold the earth;
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
To declare the name of the Lord in Zion, and his praise in Jerusalem;
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
When the people are gathered together, and the kingdoms, to serve the Lord.
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
He weakened my strength in the way; he shortened my days.
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
I said, O my God, take me not away in the midst of my days: thy years are throughout all generations.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
Of old hast thou laid the foundation of the earth: and the heavens are the work of thy hands.
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
They shall perish, but thou shalt endure: yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed:
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
But thou art the same, and thy years shall have no end.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
The children of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.

< Zəbur 102 >