Zəbur 102
1 Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
Gebed van een ongelukkige, als de moed hem ontzinkt, en hij voor Jahweh zijn jammerklacht uitstort. Jahweh, hoor mijn gebed, Mijn jammerklacht dringe tot U door!
2 Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
Verberg voor mij uw aanschijn niet, Wanneer het mij bang wordt; Luister naar mij, als ik roep, En verhoor mij toch snel!
3 Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
Want als rook gaan mijn dagen voorbij; En mijn gebeente gloeit als een oven;
4 Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
Mijn hart is verdroogd en verdord als het gras, Want ik denk er niet aan, mijn brood nog te eten;
5 Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
En door mijn klagen en kermen, Kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.
6 İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
Ik ben als een pelikaan der woestijn, En als een uil tussen puinen;
7 Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
Ik kan niet meer slapen, en zit maar te klagen, Als een eenzame mus op het dak.
8 Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
Mijn vijanden houden niet op, mij te honen, En tegen mij te razen en te vloeken.
9 Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
Ja, ik eet as als mijn brood, En met tranen meng ik mijn drank;
10 Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
Want Gij hebt om uw gramschap en toorn Mij opgenomen en weggeslingerd!
11 Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
Mijn dagen vlieden heen als een schaduw, Ik kwijn weg als het gras.
12 Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig, En uw Naam van geslacht tot geslacht!
13 Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
Gij zult opstaan, en U over Sion ontfermen: Het is tijd, hem genadig te zijn; het uur is gekomen!
14 Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
Want uw dienaars hebben zijn stenen lief, En hebben deernis met zijn puinen.
15 Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
Dan zullen de heidenen de Naam van Jahweh vrezen, Alle vorsten der aarde uw majesteit:
16 Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
Omdat Jahweh Sion herbouwt, En Zich openbaart in zijn glorie;
17 Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
Zich tot de bede der verlatenen neigt, En hun gebed niet versmaadt!
18 Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
Men schrijve dit op voor een volgend geslacht, Opdat het volk, door Jahweh herschapen, Hem zal prijzen:
19 «Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
Als Jahweh weer neerziet Uit zijn heilige woning, En uit de hemel Weer neerblikt op aarde:
20 Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
Om het gekerm der gevangenen te horen, Te verlossen, die ten dode zijn gewijd;
21 Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
En om Jahweh’s Naam in Sion te melden, In Jerusalem zijn lof,
22 Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
Wanneer de volkeren zich verzamelen, En de koninkrijken, om Jahweh te dienen!
23 Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
Wel heeft Hij midden op mijn weg mijn krachten gebroken, En mijn dagen verkort; maar toch blijf ik bidden:
24 Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
Mijn God, neem mij niet weg op de helft mijner dagen; Uw jaren duren van geslacht tot geslacht.
25 Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
In den beginne hebt Gij de aarde gegrond, En de hemelen zijn het werk uwer handen!
26 Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; Als een kleed zullen zij allen verslijten.
27 Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
Gij verwisselt ze als een mantel, zij zullen verdwijnen; Maar Gij blijft dezelfde, en uw jaren nemen geen einde.
28 Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
Zo blijven ook de zonen uwer dienaars bestaan, En hun kroost houdt stand voor uw aanschijn!
